فلاندری، ادبیات

فِلانْدْری، ادبیات (Flemish literature)

در بلژیک ادبیات فلاندری، که در نوشتار همانند زبان هلندی است، درپی انقلاب ۱۸۳۰ـ ۱۸۳۹، و صدور بیانیه‌ای مبنی‌بر این‌که زبان فرانسوی تنها زبان رسمی بلژیک است (وضعیتی که تا ۱۸۹۸ ادامه داشت) پاگرفت. یان فرانس ویلِمْس (۱۷۹۳ـ۱۸۴۶) با تأسیس مجله‌ای آثار قرون وسطایی فلاندری را احیا کرد. نویسندگان جدید فلاندری شعر رمانتیک کارِل لودِوِئیک لِدِگانک (۱۸۰۵ـ۱۸۴۷) و رمان‌های تاریخی و اجتماعی هِندریک کونسیانس را دست‌مایۀ کارهایشان قرار دادند. گوییدو گزله با سیاه‌مشق‌هایی در شعر فلاندری (۱۸۵۸)، از رُمانتیسم به امپرسیونیسم گرایید. استاین استرووِلس، خواهرزادۀ او و محبوب‌ترین نثرنویس نسل خود، رمان‌هایی دربارۀ زندگی روستاییان فلاندر نوشت. مجلۀ امروز و فردا (۱۸۹۳ـ۱۹۰۳)، به سردبیری اوگوست ورمِیلن، از نشریات فلاندری، منادی چشم‌انداز‌های نوین ادبی بود. سیرِیل بویسه (۱۸۵۹ـ۱۹۳۲) و ویلِم اِلسهوت (۱۸۸۲ـ۱۹۶۰) نویسندگان فلاندری و از رمان‌نویسان مهم اوایل قرن ۲۰ بودند. در میان نویسندگان فلاندری معاصر، رمان‌ها، نمایش‌نامه‌ها و اشعار هوگو کلاوس، طرفداران بسیاری دارد.

 

---