تیلور، ادوارد برنت (۱۸۳۲ـ۱۹۱۷)
تِیلور، اِدوارد بِرْنِت (۱۸۳۲ـ۱۹۱۷)(Tylor, Edward Burnett)
| ادوارد برنت تیلور Edward Burnett Tylor | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۳۲م |
| درگذشت | ۱۹۱۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | انسان شناس |
| لقب | پدر انسان شناسی |
| مکتب | تطورگرایی |
| آثار | فرهنگ ابتدایی (۱۸۷۱)؛ انسان شناسی (۱۸۸۱) |
| گروه مقاله | مردم شناسی |
انسان‌شناس انگلیسی. غالباً با عنوان پدر انسان‌شناسی از او یاد می‌شود. برجسته‌ترین چهره در مکتب تطورگرایی در انسان‌شناسی قرن ۱۹ بریتانیا برشمرده می‌شود. تعریفی که او در کتاب خود فرهنگ ابتدایی[۱] (۱۸۷۱) از فرهنگ عرضه کرد، نخستین تعریف انسان‌شناختی از این واژه بود که بسیاری از تعاریف جدید این مفهوم از آن ریشه می‌گیرند. انسان‌شناسی[۲] (۱۸۸۱) تیلور نخستین کتاب درسی دانشگاهی در این رشته است. وی در ۱۸۸۴ نخستین پژوهشگری بود که مقامی دانشگاهی در رشتۀ انسان‌شناسی به‌‌دست آورد و در دانشگاه آکسفورد به تدریس پرداخت. در ۱۸۸۳ به سرپرستی موزۀ این دانشگاه رسید و از ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۹ استاد آکسفورد بود. تیلور نظریه‌ای دربارۀ جاندارپنداری[۳] (باور به وجود روح در کالبد اشیای بی‌جان) مطرح کرد که بنابر آن جاندارپنداری را باید نخستین شکل از دین ابتدایی برشمرد. تیلور معتقد بود که بسیاری از رسوم، مانند آویزان‌کردن گوشواره، پدیده‌های بازمانده از مرحلۀ ابتدایی فرهنگ بوده‌اند. مفهوم بازماندگی[۴] به‌معنی حفظ شکل‌ها یا عناصر فرهنگی، پس از پایان‌یافتن کارکرد و مصرف اولیه‌شان، صرفاً براساس تکرار مبتنی‌بر عادت است. این مفهوم نیز از مفاهیم ابداعی تیلور بود.