دکاز، الی (۱۷۸۰ـ۱۸۶۰)
دکاز، اِلی (۱۷۸۰ـ۱۸۶۰)(Decazes, Eli)
| الی دکاز Eli Decazes | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۸۰م |
| درگذشت | ۱۸۶۰م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در رشته حقوق |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| لقب | دوک گلوکسبورگ |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(ملقب به: دوکِ گلوکسبورگ[۱]) سیاستمدار میانه‌رو فرانسوی، وزیر کشور (۱۸۱۸ـ۱۸۲۰) و نخست‌وزیر فرانسه (۱۸۲۰)، و هوادار سلطنت مشروطه در جریان اعادۀ سلطنت بوربون[۲]ها. در سن مارتن[۳] به‌دنیا آمد، در رشتۀ حقوق تحصیل کرد، و مدتی نیز شغل قضاوت را پیش گرفت. در ۱۸۰۷ مشاور لوئی بناپارت[۴]در هلند بود و در ۱۸۱۱ به سمت قاضی دادگاه تجدیدنظر پاریس منصوب و پس از سقوط ناپلئون اول و احیای سلطنت بوربونها، رئیس کل پلیس فرانسه شد. دکاز از نزدیک‌ترین مشاوران لوئی هجدهم بود و به‌سبب مخالفت با انتقام گیری از مخالفان، که به ترور سفید[۵] شهرت داشت و پیروان سلطنت‌طلب افراطیِ کلیسای کاتولیک روم در جنوب فرانسه به‌راه انداخته بودند، به رهبری نیروهای میانه‌رو مدافع حکومت مشروطه سلطنتی انتخاب شد. او در ۱۸۱۸ وزیر کشور فرانسه و در ۱۳ فوریه ۱۸۲۰ نخست‌وزیر این کشور شد، اما دولت مستعجل او شش روز بیشتر دوام نیاورد و سلطنت‌طلبان تُندرو، لوئی هجدهم را مجبور کردند وی را برکنار کند. لوئی هجدهم که علاقۀ خاصّی به دکاز داشت، با اعطای لقب دوک، او را در مقام سفیر خود به انگلستان اعزام کرد. دکاز در ۱۸۲۱ به فرانسه بازگشت و در مخالفت با سیاست‌های ارتجاعی شارل دهم[۶] در ۱۸۳۰، از انقلاب هواداران اورلئان[۷] حمایت کرد. او همچنین، به تولید فولاد و استخراج زغال سنگ در منطقۀ آورون[۸] رونق بخشید. سرانجام در دکازویل[۹] درگذشت و این شهر به نشانۀ قدردانی از خدمات او نام‌گذاری شد.