جوینبول، تئودوروس

جویْنْبول، تِئودوروس (۱۸۶۶ـ۱۹۴۸م)
خاورشناس هلندی. در دانشگاه لیدن زبان و ادبیات سامی و حقوق خواند. زبان عربی را نزد یان دخویه آموخت. از ۱۸۹۶ تا ۱۸۹۹م، در جاوه قاضی بود. از ۱۹۱۷ تا ۱۹۳۶م، در دانشگاه اوترخت استاد عبری و عربی و مسائل اسلامی بود. در ۱۹۱۴م به عضویت فرهنگستان پادشاهی علوم برگزیده شد. رسالههای دكتری خود را در اصول كلّی رهن در مذهب شافعی (لیدن، ۱۸۹۳م) و ارتباط تاریخی بین مهریه در اسلام و نشان قانونی ازدواج در جاهلیت (لیدن، ۱۸۹۴م) نوشت. از آثارش: چاپ الخراج یحیی بن آدم (لیدن، ۱۸۹۶م)؛ مدخلی بر شناخت شریعت اسلام بر پایۀ مذهب شافعی (۱۹۰۳م)؛ چاپ بخش چهارم صحیح بخاری (لیدن، ۱۹۰۸م)؛ اسلام در جاوه (۱۹۱۴م).