منصوری، ذبیح الله (سنندج ۱۲۷۶ـ تهران ۱۳۶۵ش)

ذبیح الله منصوری;
زادروز	سنندج ۱۲۷۶ش;
درگذشت	تهران ۱۳۶۵ش
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	مترجم و روزنامه نگار
شغل و تخصص های دیگر	مشت زن
آثار	کنت دو مونت کریستو(الکساندر دوما، پدر)؛ مجموعه آثار موریس مترلینگ؛ کاشف مانیه تیسم (از اشتفان تسوایگ)
گروه مقاله	رسانه ها و ارتباطات، زبان شناسی و ترجمه

منصوری، ذبیح‌الله (سنندج ۱۲۷۶ـ تهران ۱۳۶۵ش)

(نام‌های مستعار: پیشتاز و ناصر. نام اصلی: ذبیح‌الله حکیم الهی). مترجم پرکار و روزنامه‌نگار ایرانی، و نخستین قهرمان سبک‌وزن بوکس کشور. ترجمه‌ها و نوشته‌هایش در بسیاری از روزنامه‌ها و مجلات هفتگی تهران چاپ می‌شد. وی نخستین‌بار موریس مترلینگ، اشتفان تسوایگ و آندره موروا را به خوانندگان فارسی‌زبان شناساند. در زادگاه خود و نیز کرمانشاه تحصیل کرد و زبان فرانسوی را فراگرفت. در ۱۳۰۱ش، با تأسیس روزنامۀ کوشش در تهران، با سِمت مترجمِ داستان، مقاله و مطالب علمی در آن روزنامه شروع به کار کرد. در آن زمان ایران خبرگزاری نداشت و اخبار خارجی خبرگزاری‌ها به‌وسیلۀ تلگراف به ایران می‌رسید و ترجمه می‌شد، اخبار خبرگزاری هاواس فرانسه را منصوری به فارسی ترجمه می‌کرد. در ۱۳۰۶ با روزنامۀ اطلاعات نیز شروع به همکاری کرد که مدت‌ها ادامه یافت و از آغاز انتشار روزنامۀ کیهان هم به‌مدت ۶ سال، چندین کتاب برای این روزنامه ترجمه کرد که همه به‌صورت پاورقی به‌چاپ می‌رسید. ترجمه‌های وی بیشتر در زمینه‌های رمان پلیسی، رمان تاریخی، زندگی‌نامه و آثار تاریخی است. منصوری صدها عنوان کتاب را از زبان‌های عربی، انگلیسی و به‌ویژه فرانسه ترجمه کرده که به‌صورت کتاب یا پاورقی در نشریات گوناگون منتشر شده است. از ترجمه‌های اوست: کنت دو مونت کریستو (الکساندر دوما، پدر)؛ مجموعه آثار موریس مترلینگ؛ کاشف مانیه‌تیسم (از اشتفان تسوایگ)؛ محمد (ص) پیامبری که از نو باید شناخت (از گیورگیو ویرژیل)؛ امام صادق (ع) مغز متفکر شیعه؛ ملاصدرا (منسوب به هانری کربن) امام حسین (ع) و ایران؛ سینوهه؛ خداوند الموت؛ پطر کبیر.