کوثر، سوره

کَوْثَر، سوره

سورۀ شمارۀ ۱۰۸ به‌ترتیب مصحف و ۱۵ به‌ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی قرآن در ۳ آیه و ۱۰ کلمه. خداوند در اوّلین آیۀ آن، از نعمت کوثر، که به پیامبر‌(ص) عطا فرموده، سخن گفته است. نام دیگر آن «انّا اعطینا» است، زیرا سرآغاز سوره است. از نظر حجم، از سوره‌های «قصار» (هفده سورۀ کوتاه آخر قرآن به‌اضافۀ سورۀ فاتحه) و کوتاه‌ترین سورۀ قرآن است. مفسّران کوثر را به چند وجه معنی کرده‌اند: ۱. خیر کثیر؛ ۲. حوض معجزه‌آسای کوثر در بهشت، که بنا بر روایاتی ساقی آن علی‌(ع) است؛ ۳. حضرت زهرا‌(س)، که نسل پیامبر‌(ص) از ایشان باقی مانده است. تأویل سوره این است که به‌خلاف طعنی که عاص بن وائل به پیامبر‌(ص) زده بود و او را «ابتر» (بدون نسل) شمرده بود، خداوند از طریق حضرت فاطمه ذریۀ بسیار به او بخشید.