لطفی، سید احمد (دقلیه ۱۸۷۲ـ۱۹۶۳)

لطفی، سید احمد (دَقَلیّه ۱۸۷۲ـ۱۹۶۳)

روشنفکر، روزنامه‌‌نگار، سیاستمدار، و منتقد مصری. دانش‌آموختۀ مدرسۀ حقوق بود. کارمند حکومت شد و از همین طریق با خدیو عباس دوم آشنایی پیدا کرد. در ۱۹۰۵، از خدمت دولت کناره‌گیری کرد و در تأسیس حزب امت مشارکت ورزید. در ۱۹۰۷، سردبیر الجریده، ارگان حزب، شد. در بنیادگذاری دانشگاه مصر (۱۹۲۵) سهمی داشت و به مناصبی مهم در آن‌جا، دارالکتب و چند وزارتخانه رسید. اگرچه شخصاً مؤلفی برجسته نبود، پشتیبانی او از ادبیات و نفوذش در نسل جوان، از طریق آموزش، به او جایگاه برجسته‌ای می‌بخشد.