مجلسی، محمدباقر (اصفهان ۱۰۳۷ـ۱۱۱۱ق)

محمدباقر مجلسی;
زادروز	اصفهان ۱۰۳۷ق;
درگذشت	۱۱۱۱ق
ملیت	ایرانی
نام‌های دیگر	مجلسی دوم
شغل و تخصص اصلی	فقیه
شغل و تخصص های دیگر	محدث
لقب	علامه مجلسی
آثار	بحارالانوار
گروه مقاله	دین اسلام
خویشاوندان سرشناس	ملا محمدتقی مجلسی (پدر)

(یا: مجلسی دوم؛ علامۀ مجلسی) محدث و فقیه امامی. نزد پدرش، ملا محمدتقی مجلسی تعلیم یافت و از ملا محسن فیض کاشانی، شیخ حرّ عاملی و ملا صالح مازندرانی اجازۀ روایت گرفت. در علوم گوناگون دینی، از حدیث و فقه و اصول فقه و کلام و فلسفه و رجال دست داشت و فیض کاشانی او را «جامع معقول و منقول» خوانده است. در فقه، اخباری مسلک بود و با فلسفه و عرفان میانۀ خوشی نداشت و در جای‌جای آثار خود به این دو گروه تاخته است و ایشان را به سبب نظریات عقلی و ذوقی‌شان، در مواردی که با روایات مخالف است، سرزنش کرده است. در ۱۰۹۸ق، در دورۀ حکومت شاه سلیمان اول صفوی، به منصب شیخ‌الاسلامی منصوب شد و تا پایان عمر در همین منصب ماند. شاگردان بسیاری تربیت کرد و آثار مکتوب فراوانی به‌جای گذاشت. از شاگردان او می‌توان سید نعمت‌الله جزایری و میرزا عبدالله افندی را نام برد. در مسجد جامع اصفهان مدفون شد و آرامگاهش در آن شهر زیارت می‌شود. از آثار عربی او: بحارالانوار؛ مرآةالعقول، در شرح کافی؛ ملاذ الاخیار، در شرح تهذیب‌الاحکام؛ شرح اربعین و شرح صحیفۀ سجادیه است و از آثار فارسی است: عین‌الحیات؛ حق‌الیقین، در اصول عقاید؛ حلیةالمتقین؛ زادالمعاد، در دعا و زیارت؛ جلاءالعیون، و حیات‌القلوب.