کالدرینی، دومیتزیو (۱۴۴۶ـ۱۴۷۸م)
(تغییرمسیر از Calderini, Domizio)
کالْدِرینی، دومیتزیو (۱۴۴۶ـ۱۴۷۸م)(Calderini, Domizio)
مفسر متون کلاسیک و اومانیست[۱] ایتالیایی. در ۱۴۷۰م برای تدریس فن خطابه و زبان یونانی در دانشگاه رم[۲] برگزیده شد و در ۱۴۷۱م منشی سیکستوس چهارم[۳] در دستگاه پاپ شد. تفسیر او دربارۀ مارسیال[۴] (۱۴۷۳م)، که آن را به لورنتسو دِ مدیچی[۵] اهدا کرده بود، مشاجره‌هایی را با نیکولو پروتی[۶] به‌دنبال داشت. جورجو مرولا[۷]، از اساتید اومانیست آن عصر، نیز در ۱۴۷۸م از تفسیر وی انتقاد کرد، امّا کورنلیا ویتلی[۸]، اومانیست ایتالیایی، پس از مرگ کالدرینی به دفاع از وی برخاست. نزدیک دریاچۀ گاردا[۹] در ایتالیا به‌دنیا آمد و در ورونا[۱۰] و ونیز تحصیل کرد. حدود ۱۴۶۶ و ۱۴۶۷ به رم رفت و به محفل علمی کاردینال بساریون[۱۱] پیوست.