کالب
(تغییرمسیر از Caleb)
کالِب (Caleb)
(یا: کالیب، در عبری به‌معنای «سگ») در عهد عتیق[۱]، جنگجو و یکی از دوازده جاسوس مأمور از سوی موسی[۲] برای بررسی میزان نیرو و آمادگی بنی‌اسرائیل[۳] در حمله به کنعان[۴]. پسر یَفُنَّه[۵] بود و به خداپرستی شهرت داشت. چون کالب و یوشع[۶] در انجام مأموریتشان توفیق یافتند. از میان دیگر اعضای اسباط، سزاوار پاداشِ ورود به ارض موعود[۷] شدند. کالب زمینی در اطراف هبرون[۸] جایزه گرفت، پسران غول‌پیکر عَناق[۹] را از آن بیرون راند و سبط کالبیان[۱۰] را پدید آورد.