دوربین عکاسی
دوربین عکاسی (camera)
دستگاهی برای عکاسی[۱]. متشکل از چند عدسی در جعبه‌ای است که نور به داخل آن نفوذ نمی‌کند و صفحه یا فیلمی حساس نیز داخل آن قرار می‌گیرد. عدسی، بازتاب نور از جسم را جمع و تصویر واضحی از آن را روی فیلم ایجاد می‌کند. سوراخ جلو دوربین، که نور از طریق آن وارد می‌شود، دریچۀ دیافراگم[۲] نام دارد. اندازۀ روزنه مقدار نور ورودی به دوربین را کنترل می‌کند. شاتر (پلک‌زن)[۳] زمان تأثیر نور بر فیلم را کنترل می‌کند. دوربین‌های عکاسی به سه دستۀ کوچک، متوسط، و بزرگ تقسیم می‌شوند. این تقسیم‌بندی مبتنی بر اندازۀ تصویر ثبت‌شده و ابعاد تصویرِ به‌دست‌آمده است. در دوربین‌های ساده، سرعت شاتر و اندازۀ دریچه ثابت و چنان است که در روز آفتابی مقدار مناسبی نور وارد دوربین شود. در بیشتر دوربین‌های پیچیده، سرعت شاتر و اندازۀ دریچه تنظیم می‌شود. اغلب آن‌ها نورسنج توکار[۴] دارند که به‌کمک آن تلفیق مناسبی از سرعت شاتر و اندازۀ روزنه را با توجه به شرایط محیط و سوژۀ عکاسی انتخاب می‌کنند. کار با دوربین تک‌عدسی انعکاسی[۵] از همۀ دوربین‌ها آسان‌تر است. در این دوربین‌ها می‌توان عدسی را برداشت و عدسی‌های ویژه‌ای بهجای آن قرار داد. دوربین روزنه‌ای[۶] بهجای عدسی سوراخ کوچکی به‌اندازۀ نوک سوزن دارد و لازم است هنگام نوردهی[۷] (عکاسی) آن را روی پایۀ ثابتی قرار داد تا تکان نخورد. زمان عکس‌برداری با این نوع دوربین، در روز و برای فیلمِ با حساسیت کم[۸] ده ثانیه، برای فیلمِ با حساسیت بالا[۹] دو ثانیه، و برای نگاتیو کاغذی پنج دقیقه است. با دوربین روزنه‌ای می‌توان عکس‌هایی واضح، در محدوده‌ای از نمای نزدیک تا بی‌نهایت، گرفت.