کریوترون
کریوترون (Cryotron)
وسیله‌ای که دی ای باک در مؤسسۀ فناوری ماساچوست[۱] اختراع کرد و به اندازه‌ای کوچک است که صد عدد از آن در یک انگشتانه جا می‌گیرد. این وسیله نخستین کاربرد عملی پدیدۀ ابررسانایی به‌شمار می‌رود. ساده‌ترین کریوترون از یک قطعه سیمِ صاف تشکیل می‌شود که سیم دیگری به ظرافت تار موی انسان، به‌منزلۀ سیم‌پیچ کنترل، دور آن پیچیده شده است. جریان ناچیزی که از سیم‌پیچ کنترل عبور می‌کند، مقاومت سیم در برابر عبور جریان را تقریباً از صفر به مقداری قابل اعتنا تغییر می‌دهد. کریوترون را در هِلیوم مایع قرار می‌دهند تا در دمای مناسب بماند. نقطۀ جوش هلیوم مایع پایین‌تر از چهار کِلوین است. توان مصرفی این وسیله بسیار اندک است، زیرا مقاومت در مدارِ ابررسانا قابل چشم‌پوشی است و جریان‌‌های الکتریکی افت ناچیزی دارند. یکی از معایب کریوترون آن است که اگرچه می‌تواند با سرعتی هم‌پای ترانزیستور یا لامپ خلأ مدار عوض کند، پاسخ مدار‌‌های کریوترونی نسبتاً کُندند. از طرف دیگر، کریوترون این مزیت را دارد که می‌توان در کارخانه‌‌‌های خودکار با سرعت زیاد آن را تولید و مونتاژ کرد.
- ↑ Massachusetts Institute of Technology