دولینگر، ایگناتس فون (۱۷۹۹ـ۱۸۹۰)
دولینگر، ایگناتس فون (۱۷۹۹ـ۱۸۹۰)(Döllinger, Ignaz von)
| ایگناتس فون دولینگر Ignaz von Döllinger | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۹۹م |
| درگذشت | ۱۸۹۰م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در وورتسبورگ |
| شغل و تخصص اصلی | متاله |
| شغل و تخصص های دیگر | مورخ |
| سمت | استاد ممتاز کرسی تاریخ و قانون کلیسا در ۱۸۲۶، ریاست فرهنگستان مونیخ |
| آثار | اصلاح دینی (۱۸۴۶) و مطالعاتی در تاریخ اروپا (۱۸۹۰) |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
| جوایز و افتخارات | استاد ممتاز |
متأله و مورخ آلمانی. ابتدا سخت مدافع مرجعیت پاپ و کلیسای کاتولیک در برابر کلیسای پروتستان[۱] بود، اما بعد عصمت پاپ[۲] را شدیداً انکار کرد و تکفیر شد. او در بامبرگ[۳] باواریا بهدنیا آمد و در وورتسبورگ[۴] درس خواند. دانشجویی تیزهوش بود و در ۱۸۲۲ کشیش[۵] شد. در ۱۸۲۳ در آشافنبورگ[۶] و در ۱۸۲۶ در مونیخ استاد ممتاز کرسی تاریخ و قانون کلیسا شد. در اوایل کار، طرفدار سرسخت اولترامونتانیسم[۷] بود، ولی پس از سفری به رم در ۱۸۵۷ نظرش را عوض کرد و رفتهرفته به ابراز تردید در اعتبار حاکمیت دنیوی پاپ پرداخت. در ۱۸۷۰ که شورای واتیکان[۸] نظریۀ عصمت پاپ را تعریف کرد، دولینگر سردستۀ معترضان به آن شد. به هیچوجه زیر بار آن نرفت و درنتیجه تکفیر شد و تا آخر عمر به کلیسا پشت کرد. مورد ستایش بسیاری از دانشگاههای بزرگ اروپا قرار گرفت و در ۱۸۷۳ به ریاست فرهنگستان مونیخ[۹] انتخاب شد. اصلاح دینی[۱۰] (۱۸۴۶) و مطالعاتی در تاریخ اروپا[۱۱] (۱۸۹۰) از آثار اوست.