ایوانف، ولادیمیر (۱۸۸۶ـ۱۹۷۰)
ایوانُف، ولادیمیر (۱۸۸۶ـ۱۹۷۰)(Ivanov, Vladimir)
خاورشناس و اسماعیلیه‌شناس روس، زادۀ سن‌پترزبورگ. پس از تحصیلات مقدماتی در سن‌پترزبورگ، زبان‌های فارسی و عربی آموخت. در ۱۹۱۰ و ۱۹۱۲ـ۱۹۱۴ در ایران اقامت داشت. در ۱۹۱۸ روسیه را برای همیشه ترک کرد. در ۱۹۱۸ـ۱۹۲۰ در خراسان به‌سر برد. در ۱۹۲۰ به هند کوچید و در همان سال به تابعیت دولت انگلیس درآمد. اقامت چهل‌سالۀ او در هند به تحقیق و همکاری با اسماعیلیان آن دیار گذشت. در ۱۹۳۳ برای پژوهش دربارۀ اسماعیلیان انجمنی به‌‌نام انجمن پژوهش‌های اسلامی و در ۱۹۴۶ انجمنی دیگر به‌‌نام انجمن اسماعیلی در بمبئی دایر کرد. در ۱۹۵۹ به ایران کوچید و یازده سال پایانی زندگی‌اش را در این کشور گذراند. او در تهران درگذشت. شمار آثار ایوانُف به زبان‌های عربی، روسی، انگلیسی و فرانسه به ۱۴۵ می‌رسد. برخی از آثارش عبارت‌اند از: نمونه‌هایی از اشعار عامیانۀ ایرانی با ترجمۀ روسی (پترزبورگ، ۱۹۱۵)؛ اسماعیلیتکا (کلکته، ۱۹۲۲) شامل متن فارسی و ترجمۀ کتاب فصل در بیان شناخت امام؛ فهرست مختصر توصیفی نسخه‌های خطی فارسی در مجموعۀ انجمن آسیایی بنگال (کلکته، ۱۹۲۴)؛ فهرست توصیفی نسخه‌های خطی فارسی در مجموعۀ لردکرزن انجمن آسیایی بنگال (کلکته، ۱۹۲۶)؛ راهنمای ادبیات اسماعیلی (۱۹۳۳)؛ روایات اسماعیلی دربارۀ برآمدن فاطمیان (۱۹۴۲)؛ ناصرخسرو و جنبش اسماعیلیه (بمبئی، ۱۹۴۸)؛ پژوهش‌هایی دربارۀ جنبش نخستین اسماعیلیه در ایران (بمبئی، ۱۹۵۵)؛ الموت و لمسر، دو قلعۀ اسماعیلیان ایران در سده‌های میانه (تهران، ۱۹۶۰).