زومرفلد، آرنولد (۱۸۶۸ـ۱۹۵۱)
زومِرْفِلْد، آرْنولْد (۱۸۶۸ـ۱۹۵۱)(Sommerfeld, Arnold)
فیزیک‌دان آلمانی. نشان داد بخشی از دشواری‌های مُدل اتمی بور[۱]، مبنی‌بر این‌که الکترون‌ها در مدارهایی دایره‌ای حول هستۀ مرکزی اتم در گردش‌اند، با این فرض رفع می‌شود که مدار الکترون‌ها بیضی است. در ۱۹۱۶، این اصلاحات او را به پیش‌بینی مجموعه‌ای از خطوط طیفی رهنمون کرد که برخاسته از آثار نسبیتی مرتبط با مدارهای بیضی است. فریدریش پاشن[۲] (۱۸۶۵ـ۱۹۴۵) کارهای طیف‌شناختی لازم را در این مورد برعهده گرفت و پیش‌بینی زومرفلد را تأیید کرد. زومرفلد در کونیگسبرگ[۳] پروس[۴]، کالینینگراد[۵] فعلی در روسیه، زاده شد و در آن‌جا درس خواند. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۰، در مدرسۀ معدن کلاستال[۶] و از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۶، در مؤسسۀ فنی آخن[۷] استاد بود. سپس، در مقام مدیر انستیتوی فیزیک‌نظری[۸]، که برای او تأسیس شده بود، به دانشگاه مونیخ منتقل شد. زومرفلد در مقام نظریه‌پرداز در هر دو زمینۀ فیزیک و مهندسی فعالیت می‌کرد و با همکاری فلیکس کلاین[۹] ریاضی‌دان اثری ۴جلدی دربارۀ نظریۀ ژیروسکوپ‌ها[۱۰] (۱۸۹۷ـ۱۹۱۰) پدیدآورد. آثار دیگر او عبارت‌اند از ساختار اتمی و خط‌های طیفی[۱۱] (۱۹۱۹) و مکانیک موجی[۱۲] (۱۹۲۹).