نمایش مبدأ برای ابن امشاطی، مظفرالدین محمود (قاهره ۸۱۲ـ۹۰۲ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابن امشاطی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=مظفرالدین‌ محمود بن‌ احمد بن‌ حسن‌ عینتابی‌|نام مستعار=|لقب=رئیس‌الاطباء|زادروز=قاهره ۸۱۲ق|تاریخ مرگ=۹۰۲ق|دوره زندگی=|ملیت=عرب|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=پزشک|شغل و تخصص های دیگر=فقیه حنفی|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=الاسفار فی حکم‌الاسفار، تأسیس‌الصّحة، القول‌السدید فی اختیار‌الماء و العبید، اثر منظوم و طبی التلویح|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=پزشکی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابن اَمْشاطی، مظفرالدین محمود (قاهره ۸۱۲ـ۹۰۲ق)<br>
<p>(نام اصلی: مظفرالدین‌ محمود بن‌ احمد بن‌ حسن‌ عینتابی‌) پزشک و فقیه [[حنفی، مذهب|حنفی]]. در زادگاهش بالید. خاندانش اهل عنیتاب و جد مادری‌اش در امشاط تجارت می‌کرده است، از این‌رو او را عنیتابی یا امشاطی می‌خوانند. در کنار حفظ [[قرآن]] و فراگیری علم [[فقه]]، [[نحو]] و طلب، علم [[میقات]] و مساحت را نزد استادانش فراگرفت. حتی از برخی اجازۀ روایت حدیث گرفت. همراه با آموزش علوم، از به‌کارگیری برخی فنون نیز غافل نبود، ازجمله این‌که در جهاد، گلوله‌های نفتی می‌ساخت و سپاهیان آن‌ها را با منجنیق به‌سوی دشمن پرتاب می‌کردند. ریاست برخی مدارس را به‌عهده داشت و به رئیس‌الاطباء نیز ملقب گردید. همچنین مدتی نیز قضاوت کرد، اما سرانجام طبابت را به دیگر مشاغلش ترجیح داد. به داشتن فضایل اخلاقی مشهور بود. ازجمله آثار اوست: ''الاسفار فی حکم‌الاسفار''، ''تأسیس‌الصّحة''، ''القول‌السدید فی اختیار‌الماء و العبید''، اثر منظوم و طبی ''التلویح''.</p>
<br><!--11024300-->
[[رده:پزشکی]]
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]]