نمایش مبدأ برای ابن هبل، علی بن احمد (بغداد ۵۱۵ ـ موصل ۶۱۰ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=علی بن احمد بن هبل|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوالحسن مهذب‌الدین علی بن احمد بن علی بن عبدالمنعم بغدادی|نام مستعار=ابن هبل - موصلی و خلاطی|لقب=|زادروز=بغداد ۵۱۵م|تاریخ مرگ=موصل ۶۱۰ق|دوره زندگی=|ملیت=عراقی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=پزشک|شغل و تخصص های دیگر=ادیب|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=الآراء و المشاورات (در منطق)؛ فی‌النار الفارسیة و اسبابها و علاماتها و علاجاتها؛ المختار (در طب نظری و عملی)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=پزشکی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابن هَبَل، علی بن احمد (بغداد ۵۱۵ ـ موصل ۶۱۰ق)<br>(ابوالحسن مهذب‌الدین علی بن احمد بن علی بن عبدالمنعم بغدادی، معروف به ابن هبل) ادیب، حکیم و پزشک عراقی. در نظامیۀ [[بغداد]] به تحصیل علوم پرداخت. پس از فراگیری [[حدیث]]، [[نحو]] و طبّ به [[موصل]] رفت و سپس به [[آذربایجان، جمهوری|آذربایجان]] و از آن‌جا به خلاط [[ارمنستان]] رفت؛ از این‌رو، او را به نام موصلی و خلاطی هم می‌شناسند. در ارمنستان، طبیب شاه بود و از این راه اندوختۀ فراوانی را گرد آورد. مدتی پس از طبابتش در ارمنستان، بر جان خود بیمناک شد و، به‌ علت ترس از شاه ارمن، راهی [[ماردین]] شد. پس از کشته‌شدن دوستانش به دست فرمانروای ماردین، روانۀ موصل شد و، با وجود نابینایی و ناتوانی، تا آخر عمر در آن شهر تدریس کرد. پسرش با نام شمس‌الدین نیز طبیب حاذقی بود و در دربار سلاطین [[آسیای صغیر]] شهرت داشت. از آثار تاریخی ابن هبل ''الآراء و المشاورات'' (در منطق)؛ ''فی‌النار الفارسیة و اسبابها و علاماتها و علاجاتها''، و ''مقالات'' موجود است. اثر چاپ شدۀ او نیز عبارت است از المختار (در طب نظری و عملی) که از کتب معتبر طب در تشریح اعضا، بیماری‌ها و داروهاست.<br><!--11048200-->
[[رده:پزشکی]]
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]]
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]]
[[رده:اسلام، ایران و شرق]]