نمایش مبدأ برای بروتون، جان (۱۹۴۷)


بروتون، جان (۱۹۴۷)(Bruton, John)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =جان بروتون
|نام =John Bruton
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۹۴۷ م
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرلندی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =سیاستمدار
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =نخست وزیر از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷، عضو پارلمان ایرلند در ۱۹۶۹، وزیر جز ء کشاورزی وزیر آموزش و پرورش از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲، اداره امور دارایی از ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۷، وزیر صنایع و بازرگانی از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶، رهبر حزب فاین گیل از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۱
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =تاریخ جهان
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

سیاستمدار ایرلندی، از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ نخست‌وزیر آن کشور و از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۱ رهبر حزب فاین گیل<ref>Fine Gael</ref> (حزب ایرلند متحد<ref>United Ireland Party </ref>). در نوامبر ۱۹۹۴، با فروپاشی دولت ائتلافی آلبرت رینولدز<ref>Albert Reynolds </ref> متشکل از فیانا فال<ref>Fianna Fáil </ref> (سپاه سرنوشت) و حزب کارگر، بروتون در مقام رهبر ائتلاف تازه‌ای که باز هم حزب کارگر در آن حضور داشت کرسی خالی نخست‌وزیری را اشغال کرد. چون وعده داد که، مانند نخست‌وزیر پیشین، روند صلح انگلستان و ایرلند را پیگیری کند، در ۱۹۹۵ به برگزاری مذاکرات فوری برای قرارداد صلح دائمی پافشاری کرد. بروتون، در مقام وکیل کارآزموده‌ای در دوبلین، که پیش‌تر به کار کشاورزی اشتغال داشت، در ۱۹۶۹ به پارلمان ایرلند راه یافت. در وزارت‌خانه‌های کشاورزی و آموزش و پرورش وزیر جزء بود و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲ و از ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۷ ادارۀ امور وزارت دارایی را برعهده داشت و در دورۀ نخست‌وزیری گَرِت فیتز‌جرالد<ref>Garret FitzGerald </ref> هم عهده‌دار وزارت صنایع و بازرگانی بود (۱۹۸۳ـ۱۹۸۶). بودجۀ پیشنهادی وی برای ۱۹۸۲ در دایل<ref>Dáil </ref> (پارلمان جمهوری ایرلند) به تصویب نرسید، و همین امر به سقوط کوتاه‌مدت حکومت فیتس‌جرالد انجامید. در ۱۹۹۰، جای اَلن دیوکس<ref>Alan Dukes </ref> را در مقام رهبری حزب ایرلند متحد گرفت. طرح ادعاهایی دربارۀ تمایل بیش از حد وی به پشتیبانی از روش محتاطانۀ حکومت انگلستان در قبال روند صلح به انتقادات شدید جری آدامز<ref>Jerry Adams </ref>، رهبر شین فین<ref>Sinn Fein

</ref>، از او انجامید. بروتون پس از آن‌که نتوانست از هم‌قطارانش رأی اعتماد بگیرد، در فوریۀ ۲۰۰۱ از مقام خود کناره گرفت.

&nbsp;

----

[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:بریتانیا]]