نمایش مبدأ برای تنوخی، محسن بن علی (بصره ۳۲۹ـ بغداد ۳۸۴ق)


تَنوخی، مُحسن بن علی (بصره ۳۲۹ـ بغداد ۳۸۴ق)<br>
<p>شاعر و ادیب عرب دورۀ عباسیان. از ۳۴۹ق به بعد، در بین‌النهرین و شهرهای غربی ایران به کار قضا اشتغال داشت. ادبیات را از کسانی چون ابوالفرج اصفهانی و ابوبکر صولی آموخت. به مصر سفر کرد و در دربار عضدالدولۀ دیلمی نیز منصب قضا گرفت، اما مغضوب او شد و به بغداد رفت. جز دیوانش که در دست نیست، از آثار مهم اوست: ''عنوان الحکمه''، سخنان حکیمانۀ بزرگان با ذکر نام آنان؛ ''نِشوار المُحاضِره''، لطایفی منتخب دربارۀ صاحب‌مقامان، دسایس و منازعات ایشان؛ ''الفَرَج بعد الشِّده''، که مشهورترین اثر اوست؛ ''مُستَجاد من فَعَلات الاَجواد''، که عمدتاً در ذکر ارباب کَرَم و منسوب به تنوخی است.</p>
<br><!--14234000-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]