نمایش مبدأ برای دفتر کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان


دفتر کمیساریای عالی ملل متّحد برای پناهندگان (The Office of the United Nations High Commissioner for Refugees)

{{جعبه اطلاعات مدیریت سازمان های بین المللی و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی
|نام فارسی =دفتر کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان
|نوع کاربری =از ارکان فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد
|نام لاتین =The Office of the United Nations High Commissioner for Refugees
|نام های دیگر=
|نام اختصاری=
|نام گسترده=
|سال تاسیس=ژانویه ۱۹۵۱م
|موسس=
|روسا=
|دفتر مرکزی(مقر)=
|اعضا=
|علت تاسیس / تشکیل=حمایت حقوقی بین المللی از پناهندگان و یافتن راه حل های بادوام برای مشکلاتی چون بی خانمانی، بیماری، و دیگر اختلالات درمانی و آسیب های روانی
|وب سایت=
|گروه مقاله=مدیریت و سازمانهای بین المللی
}}از ارکان فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تشکیل شده در اول ژانویۀ ۱۹۵۱ براساس قطعنامۀ این مجمع، و با هدف حمایت حقوقی بین‌المللی از پناهندگان و یافتن راه‌حل‌های بادوام برای مشکلاتی چون بی‌‌خانمانی، بیماری، و دیگر اختلالات درمانی و آسیب‌های روانی. پیش از تشکیل این دفتر، شناسایی، ثبت‌نام، طبقه‌بندی، مراقبت، حمایت حقوقی، بازگردانی، و اسکان مجدد پناهندگان و مردم آواره جزو مسئولیت‌های سازمان بین‌المللی پناهندگان<ref>International Refugee Organization</ref> بود که از سازمان‌های تخصصی سابق سازمان ملل به‌شمار می‌رفت. دفتر کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان را کمیسر عالی منتخب مجمع عمومی، که به آن مجمع نیز گزارش می‌دهد، با کمک کمیته‌ای اجرایی مرکب از نمایندگان ۴۶ کشور اداره می‌کند. مقر این دفتر در ژنو است. کمیساریای عالی از کمک‌های مالی داوطلبانه‌ای که عمدتاً کشورهای صنعتی غرب به آن می‌پردازند، برخوردار است. این کمیساریا در ۱۹۹۲ بیش از ۱میلیارد دلار هزینه کرد. این دفتر می‌کوشد زمینۀ حمایت و کمک مادی به پناهندگان را بر مبنای صرفاً اجتماعی، بشردوستانه، و غیرسیاسی فراهم آورد. دفتر کمیساریا حیطۀ عمل جهانی دارد و همۀ پناهندگان و مردم داخلی کشورهایی که در اثر جنگ‌های داخلی یا دیگر آشوب‌ها بی‌خانمان شده‌اند را زیر پوشش می‌گیرد، به جز کسانی که از دیگر کارگزاری‌های ملل متحد کمک دریافت می‌کنند. در زمان پایه‌گذاری این دفتر، توجه عمدتاً معطوف به مشکلات پناهندگان اروپایی بود، اما از میانۀ دهۀ ۱۹۵۰ مشکلاتی در افریقا، آسیا و امریکای لاتین بروز کرده که سبب افزایش تعداد پناهندگان از این نواحی، افزون بر پناهندگان اروپایی، شده است. در دهۀ ۱۹۹۰، اوضاع یوگسلاوی سابق، روآندا، و سومالی میلیون‌ها تن از مردمان این کشورها را نیازمند کمک کرد. با درگرفتن جنگ در یوگسلاوی سابق در ۱۹۹۱، این کمیساریا هدایت تلاش‌هایی برای عرضۀ منابع غذایی و دارویی به پناهندگان و آوارگان را به عهده گرفت. این کمیساریا، با همکاری دیگر کارگزاری‌ها، به ۴میلیون تن یاری رساند و نواحی امنی برای حفاظت از غیرنظامیان در برابر درگیری‌های نظامی ایجاد کرد. این دفتر از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ از جملۀ گروه‌های بشردوستی بود که برای مردم سومالی، که در خطر گرسنگی و سوء تغذیه بودند، کمک‌هایی فراهم آورد. با درگرفتن جنگ میان گروه‌های قومی رواندا در ۱۹۹۴، کمیساریای عالی از سازمان‌هایی بود که به بیش از ۲میلیون تن کمک می‌کردند. در مرز میان روآندا و زئیر (جمهوری دموکراتیک کنگوی کنونی) اردوگاه‌های پناهندگان ایجاد شد. بدون این اردوگاه‌ها، زئیر از سیل آوارگانی که وارد آن کشور می‌شدند به شدت لطمه می‌دید. کمیساریای عالی در ۱۹۹۵ به حدود ۱۹میلیون پناهنده در سراسر جهان یاری رساند. برای قدردانی از فعالیت‌های بشردوستانۀ کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان، در ۱۹۵۴ و بار دیگر در ۱۹۸۱، جایزۀ صلح نوبل به آن اعطا شد. جایزه‌‌های بین‌المللی متعدّد دیگری نیز نصیب این دفتر شده است.

&nbsp;

----

[[Category:مدیریت و سازمانهای بین المللی]] [[Category:سازمان ها و نهادهای بین المللی]]