نمایش مبدأ برای ریاضی، شکوه (تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۴۱ش)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان = شکوه ریاضی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= تهران 1300ش
|تاریخ مرگ= 1341ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= کارشناسی نقاشی- دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران و مدرسه‌ی بوزار
| شغل و تخصص اصلی = نقاش و مجسمه‌ساز
|شغل و تخصص های دیگر=  
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =مدال طلا از مدرسه‌ی بوزار (1955) 
|آثار = پرتره‌ی صادق هدایت
|خویشاوندان سرشناس = 
|گروه مقاله = نگارگری و مجسمه‌سازی
|دوره =
|فعالیت های مهم =مدرس نقاشی و طراحی هنرستان عالی هنرهای تزئینی
|رشته =نقاشی
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:22200700- 1.jpg|جایگزین=شکوه ریاضی|بندانگشتی|شکوه ریاضی]]
[[پرونده:22200700 2.jpg|جایگزین=از آثار هنرمند|بندانگشتی|از آثار هنرمند]]
[[پرونده:22200700 3.jpg|جایگزین=از آثار هنرمند|بندانگشتی|از آثار هنرمند]]
ریاضی، شکوه (تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۴۱ش)<br><p> </p><p> </p><p> </p><p>نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی. از پیش‌گامان نقاشی نو در ایران بود. بیشتر در مقام یک معلم شهرت دارد. در یكی از مهم‌ترین خانواده‌های آن ‌دوره‌ی تهران چشم به جهان گشود. پدر او سرلشكر میرزا علی‌خان ریاضی بود كه ده سال پیش از تولد شكوه و در 1290 با هزینه‌ی دولت به پاریس اعزام شد تا در مدرسه‌ی نظامی ورسای (مدرسه‌ی مهندسی نظام) آموزش نظامی ببیند. در بازگشت از فرانسه، رئیس ژاندارمری تهران می‌شود. بعدتر- در هفت‌سالگی شكوه- در سال 1307، كه در دولت قانون اعزام محصل به خارج به تصویب رسید، همراه خانواده به كشور مورد علا‌قه‌ی خود می‌رود و سرپرست محصلین ایرانی در فرانسه را بر عهده می‌گیرد. </p><p>شكوه با دو فرهنگ ایرانی و فرانسوی رشد می‌كند. پس از قطع رابطه‌ی ایران و فرانسه، او چهارده‌ساله است كه پدرش را از پاریس به تهران احضار و از وی خلع درجه می‌كنند. شکوه مدتی درس طب خواند، اما نیمه‌كاره رهایش كرد و وارد هنرکده‌ی هنرهای زیبا شد. علا‌قه‌اش به هنر نوین و تب رفتن به مدرسه‌ی بوزار پاریس گریبان او را نیز می‌گیرد. در 1325، كه از دانشکده‌ی هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد، برای تكمیل تحصیلا‌ت به فرانسه می‌رود. یك سال بیش‌تر از زندگی او در پاریس نمی‌گذرد كه پدرش در فروردین 1326 می‌میرد. شكوه تا 1955 (1333) در [[بوزار، مدرسه|بوزار]] درس می‌خواند و در همین سال با رتبه‌ی عالی و یك مدال طلا‌ دانشنامه می‌گیرد و به ایران بازمی‌گردد. </p><p>ریاضی، دو سال در هنرستان عالی هنرهای تزئینی به تدریس طراحی - و نقاشی- می‌پردازد و در این دوره شاگردان ممتازی را تربیت می‌كند كه بعدتر از سرآمدان هنر نقاشی نوگرا می‌شوند. او شیوه‌ی آموزش هنر در دانشگاه را دگرگون كرد. لزوماً خود را مقید به درس‌آموزی از دروس پایه نمی‌كرد و اختیار می‌داد تا هنرجو هر طور كه می‌پندارد بر بوم و كاغذ نقش بكشد. اندیشه‌ی نوخیز او بر كسانی تأثیر گذاشت كه بعدتر آثارشان شروع آوانگاردیسم در هنر این مملكت تلقی شد. </p><p>[[حسین زنده رودی|حسین زنده‌رودی]]، [[مسعود عربشاهی]]، [[منصور قندریز (تبریز ۱۳۱۴ـ۱۳۴۴ش)|منصور قندریز]]، [[فرامرز پیلارام (تهران ۱۳۱۶ـ۱۳۶۲ش)|فرامرز پیلارام]]، [[بهرام عالیوندی]]، [[محمدحسن شیددل]]، [[بهزاد گلپایگانی]] و [[محمدعلی شیوایی]] (کاکو)  از شاگردانی هستند که توسط شکوه ریاضی تربیت شدند. </p><p>آثار شکوه ریاضی که تعداد معدودی پرتره، مجسمه و نقاشی منظره با رنگ، و طراحی‌هایی با مرکب و زغال است بیش‌تر در اختیار دوستان و اقوامش هستند و پرتره‌ای که از [[صادق هدایت]] کشیده یکی از مشهورترین کارهای اوست.  او در اثر بیماری سرطان درگذشت.<br></p><!--22200700-->
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]