نمایش مبدأ برای سخاوی، علی بن محمد (سخا ۵۵۸ـ ۶۴۳ق)


سَخاوی، علی بن محمد (سخا ۵۵۸ـ ۶۴۳ق)<br>
(ملقب به: «علم‌الدین») قرآن‌پژوه، نحوی و مُقری مصری‌الاصل. در قاهره، شاگرد محمدقاسم شاطبی مقری بود و از او نحو و لغت آموخت. نخست، مذهب مالکی داشت، اما بعدها شافعی شد. برخی آثار قرآن‌پژوهانۀ او عبارت‌اند از ''جمال‌القرّاء و کمال‌الإقراء''؛'' التبصره فی صفات‌الحروف و احکام‌المدّ''؛ ''الطودالراسخ فی‌المنسوخ و الناسخ؛ منهاج‌التوقیف فی‌القرائة''.
<br><!--25101000-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:علوم قرآنی]]