نمایش مبدأ برای سوادکوه، شهرستان


سوادکوه، شهرستان <br>
<p>واقع در جنوب استان مازندران، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های آلاشت و شیرگاه، با مرکزیت اداری شهر پُلِ سفید. از شمال به شهرستان قائم‌شهر، از شرق به شهرستان ساری، از جنوب به استان‌های سمنان و تهران، و از غرب به شهرستان بابل محدود است. سَوادکوه سرزمینی کوهستانی و پوشیده از جنگل است، که رو به جنوب بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود. کوه کنیون، با ارتفاع ۳,۷۰۱ متر، بلندترین نقطۀ آن است و کوه‌های بزمیچال، تلمه‌سنگ، و قدمگاه از مهم‌ترین و بلندترین کوه‌های آن محسوب می‌شوند. رودخانه‌هایی که از کوه‌های جنوبی به سوی شمال سرازیر می‌شوند این شهرستان را مشروب می‌کنند؛ مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از رود چرات، شش رودبار، کسلیان، تالار، سجّادرود، و رود بابل. اقلیم این شهرستان در نواحی شمالی، معتدل و در نواحی مرکزی و جنوبی معتدلِ مایل به سرد تا سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌مرطوب، و جمعیت آن ۶۷,۹۲۰ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارت‌اند از پل سفید، شیرگاه، زیراب، آلاشت، ورسک، لَلِه بند، اتو، سرخ کلا، شارقلت، کلیج، سنگده. راه فیروزکوه به قائم‌شهر، راه پل سفید به آلاشت، و نیز راه پل سفید به محمدآبادِ دودانگه، شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند و خط آهن سراسری آن را به دیگر نقاط کشور مرتبط می‌کند. پل معروفِ وِرِسک، از شاهکارهای معماری، در روستای وِرِسک قرار دارد.</p>
<br><!--25254500-->
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]