نمایش مبدأ برای سودای دهلوی، محمد رفیع (دهلی ۱۱۱۸/۱۱۲۵ـ لکنو ۱۱۹۵ق)


سودای دِهْلَوی، محّمد‌رَفیع (دهلی ۱۱۱۸/۱۱۲۵ـ لکنو ۱۱۹۵ق)<br>
<p>شاعر فارسی‌گوی شبه‌قاره. ملک‌الشعرای دربار عالم‌گیر دوم تیموری بود. قصیده‌هایی زیبا به زبان اردو به پیروی از خاقانی، انوری و عرفی سروده است. سودا از برجسته‌ترین شاعران هجاگوی ادب اردو به‌شمار می‌رود و محاجات او با میرغلام‌حسین ضاحک مشهور است. از آثارش: ''دیوان اردو''؛ ''دیوان فارسی''؛ ''عبرت‌الغافلین'' به نثر فارسی؛ ''شعلۀ عشق'' به نثر اردو.</p>
<br><!--25263700-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:آسیای شرقی و شبه قاره هند]]