نمایش مبدأ برای شبر، سید عبدالله (نجف ۱۱۸۸ـ کاظمین ۱۲۴۲ق)


شُبَّر، سید عبدالله (نجف ۱۱۸۸ـ کاظمین ۱۲۴۲ق)<br>
(ملقب به مجلسی ثانی) مفسّر، فقیه و محدث امامیه. در نوجوانی نزد پدر و نیز سید محسن اعرجی تلمذ کرد و از شیخ جعفر کاشف‌الغطاء و میرزای قمی و صاحب ریاض و دیگر اکابر وقت اجازه داشته و بیش از ۷۰ عنوان اثر از او برجای مانده است. از آن جمله‌اند: ''صفوةالتفاسیر'' (تفسیر کبیر)؛ ''الجواهرالثمین فی تفسیر الکتاب‌المبین'' (تفسیر و سیط)؛ ''تفسیر الوجیز'' (تفسیر شبّر ۱۳۱۴‌ش)، خلاصۀ تفسیر ''الجوهرالثمین''؛ ''الحق الیقین فی معرفةاصول‌الدین'' (صیدا، ۱۳۵۵‌ق)؛ ''جلاءالعیون'' (‌۱۳۷۴‌ق)؛ و ''مصابیح الانوار فی شرح مشکلات الأخبار'' (جلد اول: بغداد ۱۳۷۰‌ق، جلد دوم: نجف ۱۳۷۱‌ق)؛ ''جامع‌المعارف و الاحکام''؛ ''جامع‌المقال فی معرفة الرواة و الرجال''.
<br><!--26052200-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:حدیث شناسی]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]