نمایش مبدأ برای صفیه بنت مرتضی

صفیه بنت مرتضی (قرن 14م) Safiya bint Morada   


بانوی ادیب و مجتهد [[یمن|یمنی]]. از نوجوانی به تحصیل علوم اشتغال یافت و نزد پدرش تلمذ کرد و در فقه و اصول، ادبیات عرب و تاریخ سرآمد شد. وی نویسنده و شاعری توانا هم بود و با خط نیکویش کتاب‌های ارزشمندی را بازنویسی کرد. 

احمد بن یحیی آنسی می‌گوید اگر صفیه دختر مرتضی مرد بود و دعوی امامت می‌کرد، هیچ‌کس در درستی امامت او تردید نمی‌کرد. او در فتوا و تدریس مقتدر و در تصنیف و تألیف به درجه‌ی کمال رسیده بود. رسایلی از بنت مرتضی برجای مانده که از آن جمله است: ''«الجواب الوجیز علی صاحب التجویز»'' و «''بدیعه».''
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]