نمایش مبدأ برای ضریر ارزرومی، مصطفی ( ـ پس از ۷۹۵ق)


ضَریرِ اَرْزِرومی، مصطفی (  ـ پس از ۷۹۵ق)<br>

{{جعبه زندگینامه
|عنوان = مصطفی ضَریرِ اَرْزِرومی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=قاضی ضریر و ضریر مولوی
|زادروز=  
|تاریخ مرگ= پس از ۷۹۵ق
|دوره زندگی=
|ملیت=عثمانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =شاعر
|شغل و تخصص های دیگر=مترجم و تاریخ‌دان 
|سبک =
|مکتب =
|سمت =خدمت در دربار علاءالدین علی‌المنصور و برقوق
|جوایز و افتخارات =
|آثار  =ترجمۀ تاریخ فتوح‌الشامواقدی از عربی به ترکی در 3 جلد؛ ترجمۀ سیرةالنبی ابن اسحاق به نظم و نثر ترکی آذری
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات سایر کشورها
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}(معروف به: قاضی ضریر و ضریر مولوی) شاعر، مترجم و تاریخ‌دان عثمانی. چون کور مادرزاد بود به ضریر آوازه یافت. در آغاز کار پیشۀ قضاوت داشت. در ۷۷۹ق به مصر رفت و نخست در دربار علاءالدین علی‌المنصور، از ممالیک بحری مصر، و سپس برقوق، از ممالیک برجی مصر، خدمت کرد چون برقوق را از تخت شاهی به زیر آوردند، ضریر با خانواده‌اش به آناتولی رفت و در قرامان سکنا گزید. در ۷۹۵ق به شام و از آن‌جا به حلب رفت و از نایب‌الحکومۀ حلب التفات بسیار دید. آثار ضریر در سوریه و مصر و آناتولی، چند قرن پس از مرگش نیز، آوازه داشت و خوانده می‌شد. از آثارش: ترجمۀ تاریخ ''فتوح‌الشام'' واقدی از عربی به ترکی در ۳ جلد؛ ترجمۀ ''سیرةالنبی'' ابن اسحاق به نظم و نثر ترکی آذری. زیباترین بخش منظوم این اثر، مولد نبی است که بسیار زود در آسیای صغیر و بالکان رواج یافت؛ ''قصۀ یوسف'' یا'' منظومۀ یوسف و زلیخا'' در ۲,۱۲۰ بیت که گویا دومین ''یوسف و زلیخای'' ترکی است.
<br><!--28008700-->
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:(ادبیات سایر کشورها)سایر کشورها]]
[[رده:تاریخ جهان]]
[[رده:مورخان و کتاب های تاریخ]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:مترجمان]]