نمایش مبدأ برای عارف شیرازی، شاه محمد ( ـ۱۱۳۰ق)


عارف شیرازی، شاه محمد (  ـ۱۱۳۰ق)<br>
عارف، ادیب، و شاعر ایرانی. از پیروان طریقۀ ذهبیه بود. در شیراز زاده شد و در جوانی نزد شیخ بهایی به شاگردی پرداخت. چندی در شیراز فقه و حدیث و حکمت تدریس می‌کرد و حزین لاهیجی از شاگردانش بود. به مکه، مدینه، عتبات عراق و هند سفر کرد و در آن‌جا به دیدار ادیبان آن دیار شتافت. از آثارش: ''لطیفۀ غیبی'' در شرح ''دیوان حافظ'' (تهران، ۱۳۵۷ش)؛ ''لطایف‌الخیال'' که تذکره‌ای به فارسی است؛ ''روضة‌العارفین/ریاض‌العارفین''؛ ''طب‌الممالک''؛ ''فصل‌الخطاب''.
<br><!--31003100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]