نمایش مبدأ برای لوی ـ مونتالچینی، ریتا (۱۹۰۹ـ۲۰۱۲)


لِوی‌ـ‌ مونْتالْچینی، ریتا (۱۹۰۹ـ۲۰۱۲)(Levi-Montalcini, Rita)<br/> [[File:37133800.jpg|thumb|لِوي‌ـ‌ مونْتالْچيني، ريتا]] {{جعبه زندگینامه
|عنوان =ریتا لوی ـ مونتالچینی
|نام = Rita Levi-Montalcini
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تورینو ۱۹۰۹م
|تاریخ مرگ=۲۰۱۲م
|دوره زندگی=
|ملیت=ایتالیایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در تورینو
| شغل و تخصص اصلی =عصب شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشگاه واشینگتن
|جوایز و افتخارات =جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۸۶)
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =پزشکی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}عصب‌شناس<ref>neurologist</ref>&nbsp;ایتالیایی. با همکارش استنلی کوهن<ref>Stanley Cohen</ref>، زیست‌شیمی‌دان<ref>biochemist</ref>&nbsp;امریکایی، به‌سبب کشف ترکیباتی که باعث رشد یاخته‌های عصبی و روپوست<ref>epidermal cells</ref>&nbsp;می‌شوند، جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۸۶ را دریافت کرد. تعداد یاخته‌های عصبی دستگاه عصبی فرد بالغ را فاکتور رشد یاخته‌های عصبی<ref>nerve growth factor</ref>&nbsp;تنظیم می‌کند. لوی‌ـ‌مونتالچینی در تورینو<ref>Turin</ref>&nbsp;زاده شد و در همان‌جا درس خواند. پژوهش‌هایش را نیز در تورین آغاز کرد. در ۱۹۳۹، به‌سبب اعمال قوانین ضدیهودی مجبور به ترک دانشگاه شد و به‌دنبال آن، آزمایشگاهی در خانۀ خود به‌راه انداخت. پس از جنگ جهانی دوم، به امریکا رفت و از ۱۹۴۷ تا ۱۹۸۱، در دانشگاه واشینگتن، واقع در سنت لوئیس<ref>St Louis</ref>، مشغول ‌کار بود. در ۱۹۵۸، به درجۀ استادی رسید و در ۱۹۸۱ به رم رفت. ابتدا فاکتور رشد یاخته‌های عصبی را در غدد بزاقی رویان در حال رشد موش یافت و سپس، متوجه شد این ماده در بسیاری از بافت‌های دیگر نیز یافت می‌شود. او نشان داد که این ترکیب از نظر شیمیایی نوعی پروتئین است و نحوۀ عملکرد آن را بررسی کرد. پژوهش‌های او راهی برای درک بیماری‌های عصبی، بازسازی بافت‌ها<ref>tissue regeneration</ref>، و درک عملکرد سرطان‌ها گشود.

&nbsp;

----

[[Category:پزشکی]] [[Category:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] [[Category:مغز و اعصاب]]