نمایش مبدأ برای مونتسکیو، شارل لویی (۱۶۸۹ـ۱۷۵۵)


مونْتِسْکیو، شارْل‌ لوئی (۱۶۸۹ـ۱۷۵۵)(Montesquieu, Charles Louis)<br/> [[File:38526400.jpg|thumb|مونْتِسْکيو، شارْل‌ لوئي]] {{جعبه زندگینامه
|عنوان =شارل لویی مونتسکیو
|نام =Charles Louis Montesquieu
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=بوردو ۱۶۸۹م
|تاریخ مرگ=۱۷۵۵م
|دوره زندگی=
|ملیت=فرانسوی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در رشته حقوق
| شغل و تخصص اصلی =فیلسوف سیاسی
|شغل و تخصص های دیگر=تاریخ نگار و حقوق دان
|سبک =
|مکتب =
|سمت =عضو آکادمی فرانسه
|جوایز و افتخارات =
|آثار =روح القوانین (۱۷۴۸)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =حقوق، علوم سیاسی، فلسفه ، منطق و کلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}فیلسوف سیاسی، تاریخ‌نگار و حقوق‌دان فرانسوی. در قصر بِرِد<ref>La Brede </ref> نزدیک بوردو<ref>Bordeaux </ref>، در خانواده‌ای اشرافی به‌دنیا‌ آمد و طبق سنت خانوادگی در رشتۀ حقوق به تحصیل پرداخت. در ۱۷۱۶ وارث ثروت عمویش شد و به مناصب قضایی مهمی دست یافت. مونتسکیو از ستایش‌گران انقلاب ۱۶۸۸ انگلستان و اندیشه‌های جان لاک<ref>John Locke </ref> دربارۀ آزادی، تساهل و حکومت مشروطه بود، اما آن‌ها را در جهت تحکیم امتیازات کهن اشرافی در مقابل استبداد پادشاهان فرانسه تفسیر می‌کرد. در ۱۷۲۱ ''نامه‌های پارسی''<ref>''Persian Letters''</ref> را منتشر کرد که هجو نهادهای موجود فرانسه بود. در ۱۷۲۶ به پاریس رفت و در ۱۷۲۸ به عضویت آکادمی فرانسه درآمد و اندکی بعد به‌مدت چهار سال در اروپا سفر کرد و سپس به قصر خود در بِرِد بازگشت. در ۱۷۳۴ ''ملاحظاتی دربارۀ علل عظمت و انحطاط رومیان''<ref>''Reflections on the Causes of the Grandeur and Decline of the Romans''</ref> را نوشت و قوت فضیلت مدنی جمهوری را در مقابل ضعف اجتناب‌ناپذیر استبداد و استیلای نظامی قرار داد. این کتاب نیز همانند ''نامه‌های پارسی'' با اقبال گسترده در فرانسه و اروپا روبه‌رو شد و یکی از نخستین آثار مهم در فلسفۀ تاریخ به حساب آمد. اما شاهکار او ''روح‌القوانین''<ref>''The Spirit of Laws''</ref> (۱۷۴۸) است که مطالعه‌ای تطبیقی میان سه شیوۀ حکومت جمهوری، پادشاهی و استبدادی است. مفهوم کانونی این اثر قانون است. مونتسکیو می‌کوشد دو مفهوم متمایز از قانون (یکی به‌معنای فرمانی مقرر‌شده به‌دست مقام و مرجعی صالح، و دیگری به‌معنای رابطه‌ای علّی و ضروری، مستقل از ارادۀ انسانی) را سازگار کند. با تعریف قانون به‌مثابۀ رابطه‌ای ضروری که از طبیعت چیزها به‌دست می‌آید، میان دو مفهوم فوق ‌عملکردی مشترک را که همان حفظ‌کردن<ref>to preserve</ref> است، کشف می‌کند و درباب ارتباطات آن‌ها، یا به عبارت دیگر «روح<ref>spirit</ref>» آن‌ها، پژوهش می‌کند. در حقیقت، هدف مونتسکیو بررسی «قانونِ‌ قوانین» یا منطق نهادهای مختلف است. این رویکرد بدیع، نشانۀ گرایش علمی مونتسکیوست. او می‌کوشد با مطالعۀ گستردۀ نهادها و آداب و رسوم گوناگون، نظمی فهم‌پذیر را کشف کند. به عقیدۀ او، راه‌حل‌های متعددی برای مسائل حکومت و آزادی وجود دارد که به اصول هدایت‌کنندۀ جوامع مختلف وابسته‌اند. مونتسکیو نظام قانونی کشورهای مختلف را تابع شرایط خارجی نظیر جغرافیا و تجارت می‌داند و از همین‌رو دورکیم<ref>Durkheim</ref>&nbsp;او را از پدران جامعه‌شناسی جدید به‌شمار می‌آورد. به عقیدۀ مونتسکیو، کشوری آزاد است که در آن قدرت بتواند قدرت را مهار کند؛ تفاوت‌های اجتماعی و تمایزهای طبقاتی و مراتبی، شرط اعتدال و تعادل قدرت‌اند. نظرات او دربارۀ ضرورت تفکیک قوای حکومتی (مقننه، مجریه، قضائیه) برای تضمین آزادی فردی، الهام‌بخش تدوین‌کنندگان قانون اساسی ایالات متحد امریکا بود.

&nbsp;

----

[[Category:حقوق]] [[Category:اشخاص و آثار و عناوین]] [[Category:(علوم سیاسی)علوم سیاسی]] [[Category:اشخاص و آثار، عناوین]] [[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]