نمایش مبدأ برای وصلی شیرازی، نعمت الله ( ـ بعد از ۱۰۲۸ق)


وَصْلی شیرازی، نعمت‌الله (  ـ بعد از ۱۰۲۸ق)<br>
<p>شاعر و واژه‌شناس ایرانی. از سادات طباطبایی شیراز بود. پدرش به میرپنبه‌زن آوازه داشت. وصلی شاگرد مرشد بروجردی بود و مدتی با او به‌سر برد. هنگامی‌که استادش به هند کوچید، وی را نیز نزد خود خواند. وصلی با معرفی مرشد بروجردی در شمار ملازمان میرزا غازی بیگ ترخان درآمد و منصبی مهم یافت. پس از درگذشت میرزا غازی، به‌همراه عبد‌النبی فخرالزمانی به اجمیر و از آن‌جا به پنجاب و سپس به لاهور رفت. پس از آن به بنگش سفر کرد و راهی دربار جهانگیر شد و در خدمت ملازمان او درآمد و لقب رشیدخانی یافت. از آثارش: ''دیوان'' اشعار؛ ''ساقی‌نامه''.</p>
<br><!--40091200-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]