نمایش مبدأ برای وگویه، ملکیور (۱۸۴۸ـ۱۹۱۰)

[[پرونده:40098800.jpg|بندانگشتی|ملکیور وگویه]]
وُگوئه، مِلْکیور (۱۸۴۸ـ۱۹۱۰)(Vogüé, Melchior)

باستان‌شناس، دیپلمات و نویسندۀ فرانسوی. با دستگیری پدرش در جریان کودتای فرانسه، دیپلماسی را کنار گذاشت و بر روی فعالیت‌های باستان‌شناسانه تمرکز کرد. بسیار پرکار بود و هلاوه بر حوزه‌ی کاری خود، در ادبیات نیز تبحر داشت. برخی از آثار انتقادی او عبارت‌اند از بررسی آثار ایوان تورگنیف<ref>Ivan Turgenev
</ref> (۱۸۸۵) و ماکسیم گورکی<ref>Maxim Gorky 
</ref> (۱۹۰۵)، نویسندگان روسی، و، با دامنۀ گسترده‌تر، ''رمان روسی''<ref>''Le Roman russe'' </ref> (۱۸۸۶) و ''نگاه‌های تاریخی و ادبی''<ref>''Regards historiques et littéraires'' </ref> (۱۸۹۲). ازجمله رمان‌های اوست: ''مرده‌هایی که حرف می‌زنند''<ref>''Les Morts qui parlent'' </ref> (۱۸۹۹) و سفرنامه‌اش به''سوریه، فلسطین، کوه آتوس''<ref>''Syrie, Palestine, Mont Athos''</ref> که در ۱۸۷۶ منتشر شد.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] 
[[Category:رمان (اشخاص و آثار)]] 
[[Category:جهانگردی]] 
[[Category:سفرنامه ها]]
<references />