نمایش مبدأ برای کرومر، هربرت (۱۹۲۸)


کرومِر، هِرْبِرْت (۱۹۲۸)(Kroemer, Herbert)<br/> [[File:35202200.jpg|thumb|کرومِر، هِرْبِرْت]]فیزیک‌دان آلمانی. با ژورس آلفروف<ref>Zhores Alferov</ref>، فیزیک‌دان روس، و جک اس کیلبی<ref>Jack S Kilby </ref>، مهندس برق امریکایی، به‌سبب‌ تحقیقاتشان در زمینۀ فناوری اطلاعات و ارتباطات، جایزۀ نوبل فیزیک سال ۲۰۰۰ را دریافت کرد. کرومر پیش‌گام ساخت دگرساختار<ref>heterostructure </ref>های نیم‌رسانا بود که در صنایع الکترونیکی پُرسرعت و در اُپتوالکترونیک<ref>optoelectronics </ref> کاربرد دارند. اپتوالکترونیک شاخه‌ای از الکترونیک است که در آن، به پیشبرد ساخت وسایل حساس نسبت به الکترون و فوتون می‌پردازند. در ۱۹۵۷، برای نخستین‌بار ساخت ترانزیستور نیم‌رسانای دگرساختار را مطرح کرد. نیم‌رساناهای دگرساختار، ازجمله آرسنید گالیوم<ref>gallium arsenide </ref>، از لایه‌های نازک متناوب مواد نیم‌رسانا ساخته می‌شوند. ترانزیستور<ref>transistor </ref> دگرساختار کرومر، به‌ویژه در مواردی که از بسامد زیاد و تقویت جریان استفاده می‌شد، بر وسایل متعارف برتری داشت. تقویت‌کننده‌هایی که از نیم‌رساناهای دگرساختار استفاده می‌کنند، نسبت به تقویت‌کننده‌های متعارف، نوفۀ الکتریکی<ref>electrical noise </ref> کمتری دارند. ترانزیستورهای دگرساختار را در ساخت تلفن‌های همراه به‌کار می‌برند و در ارتباطات ماهواره‌ای نیز اهمیت دارند. کرومر در ۱۹۶۳، مستقل از آلفروف، اساس کار لیزرهای دگرساختار را عرضه کرد. کرومر از ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۷، در استخدام آزمایشگاه‌های آر‌سی‌اِی در پرینستون <ref>Princeton </ref> نیوجرسی<ref>New Jersey </ref> بود و سپس، از ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۶، با شرکت واریان اسوشیتس<ref>Varian Associates </ref> در کالیفرنیا<ref>California </ref> همکاری می‌کرد. در ۱۹۶۸، استاد دانشگاه کلرادو<ref>Colorado </ref>، واقع در بولدِر<ref>Boulder </ref>، و در ۱۹۷۶، استاد فیزیک دانشگاه کالیفرنیا، در سانتا باربارا<ref>Santa Barbara</ref>، شد.

&nbsp;

----

[[Category:فیزیک و مکانیک]] [[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]