نمایش مبدأ برای کندال، هنری (۱۹۲۶ـ۱۹۹۹)


{{جعبه زندگینامه
|عنوان =هِنْری کِنْدال 
|نام =Henry Kendall 
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=1926م
|تاریخ مرگ=1999م
|دوره زندگی=
|ملیت= امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=کالج اَمرست، مؤسسۀ فناوری ماساچوست (اِم‌آی‌‌تی)
| شغل و تخصص اصلی =فیزیک‌دان
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =نوبل فیزیک (1990)
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =فیزیک و مکانیک
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =از بنیانگذاران اتحادیۀ دانشمندان نگران
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}} کِنْدال، هِنْری (۱۹۲۶ـ۱۹۹۹)(Kendall, Henry)<br/> [[File:35304700.jpg|thumb|کِنْدال، هِنْري]]

فیزیک‌دان امریکایی. تحقیقاتش در زمینۀ برخورد الکترون‌های پرانرژی با پروتون‌ها و نوترون‌ها در ایجاد مُدل کوارک<ref>quark

</ref> در فیزیک ذرات<ref>particle physics</ref> نقش مهمی داشت. به‌‌سبب آزمایش‌هایش که نشان می‌داد پروتون و نوترون از کوارک ساخته شده‌اند، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۹۰ دست‌ یافت. او این جایزه را به‌همراه جروم فریدمن<ref> Jerome Friedman </ref> و ریچارد تیلور<ref>Richard E Taylor</ref> دریافت کرد. در ۱۹۷۰، کِندال، تیلور، و فریدمن در آزمایش خود پروتون‌ها و سپس نوترون‌ها را با الکترون‌های پرانرژی بمباران کردند. آن‌ها پیش‌بینی کرده بودند که الکترون‌های پُرانرژی هنگام عبور از میان پروتون‌ها فقط با زاویه‌های کوچکی منحرف خواهند شد، اما به این نتیجه رسیدند که الکترون‌ها گاهی با عبور از درون پروتون، با زاویه‌های بزرگ پراکنده می‌شوند. بنابه نظر جیمز دی بیورکن<ref> James D Biorken</ref> و ریچارد فاینمن<ref> Richard Feynman</ref>، این انحراف ناشی از برخورد الکترون‌ها با اجسام نقطه‌گونۀ سختی در داخل پروتون است. این اجسام که امروزه آن‌ها را کوارک می‌نامند، از بنیادی‌ترین سنگ بناهای ماده شناخته می‌شوند. کِندال در بوستونِ ماساچوست<ref> Massachusetts</ref> زاده شد. در کالج اَمرست<ref> Amherst College </ref> و مؤسسۀ فناوری ماساچوست<ref>(Massachusetts Institute of Technology (MIT </ref> (اِم‌آی‌‌تی) درس خواند و به گروه پژوهشی رابرت هوفستاتر<ref>Robert Hofstadter </ref> در دانشگاه استنفوردِ کالیفرنیا<ref>Stanford University, California </ref> پیوست که سرگرم مطالعۀ ساختار پروتون و نوترون بود. در استنفورد، با جروم فریدمن آشنا شد و با او به همکاری پرداخت. با ریچارد تیلور نیز در همان‌جا آشنا شد. بعد از پنج سال کار در استنفورد، به اِم‌آی‌تی برگشت و در آن‌جا به فریدمن پیوست که یک سال قبل به آن‌جا منتقل شده بود. در ۱۹۶۴، این دو همکاری پژوهشی خود را با تیلور آغاز کردند. تیلور در آن زمان رهبر یک گروه پژوهشی در «مرکز شتاب‌دهندۀ خطی استنفورد<ref>Stanford Linear Accelerator Center</ref>» (SLAC) بود. این همکاری جایزۀ نوبل را برای آن‌ها به ارمغان آورد. کِندال یکی از بنیانگذاران اتحادیۀ دانشمندان نگران<ref> Union of Concerned Scientists</ref> بود و از ۱۹۷۳، ریاست این اتحادیه را برعهده گرفت. این اتحادیه با طرح ضدموشکی جنگ ستارگان صریحاً مخالفت می‌کرد. کندال جزو نخستین دانشمندانی بود که در زمینۀ نارسایی سازوکارهای ایمنی در نیروگاه‌های قدرت هسته‌ای افشاگری کرد. در تألیف کتاب‌هایی دربارۀ کنترل سلاح‌های هسته‌ای و سیاست‌گذاری انرژی هم مشارکت داشت. غواص ماهری بود و در زمینۀ غواصی و عکاسی زیر آب نیز کتاب‌هایی نوشت.

&nbsp;

----

[[Category:فیزیک و مکانیک]] [[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]