نمایش مبدأ برای کومر، ارنست (۱۸۱۰ـ۱۸۹۳)


کومِر، اِرنْسْت (۱۸۱۰ـ۱۸۹۳)(Kummer, Ernst)<br/> [[File:35389100.jpg|thumb|کومِر، اِرنْسْت]]ریاضی‌دان آلمانی. ضمن تلاش برای اثبات قضیۀ آخر فرما<ref>Fermat’s last theorem </ref>، مفهوم اعداد ایده‌آل<ref>ideal numbers </ref> را ابداع کرد. همچنین، تحقیقاتش در زمینۀ دستگاه پرتوهای نور به کشف رویۀ درجۀ چهارمی انجامید که به رویۀ کومر<ref>Kummer surface </ref> معروف است. در زُراو<ref>Sorau </ref>، ژاری<ref>Żary </ref> فعلی در لهستان، زاده شد و در هاله<ref>Halle </ref> درس خواند. از ۱۸۴۲ تا ۱۸۵۵، استاد دانشگاه برسلاو<ref>Breslau </ref> بود و سپس به استادی دانشگاه برلین<ref>University of Berlin </ref> و دانشکدۀ جنگ برلین<ref>Berlin War College </ref>&nbsp;منصوب شد. مفهوم اعداد ایده‌آل یکی از بارآورترین و مؤثرترین ایده‌ها در تاریخ ریاضیات است. کومر به‌کمک آن‌ها در ۱۸۵۰ ثابت کرد که رابطۀ&nbsp;x<sup>p </sup>+ y<sup>p </sup>+ z<sup>p </sup>= ۰ در اعداد صحیح<ref>integers </ref> ناصفر، به‌ازای اعداد اول منتظم<ref>regular prime numbers </ref> p که طبقۀ خاصی از اعداد اول مرتبط با اعداد برنولی<ref>Bernoulli numbers</ref>اند، نمی‌تواند برقرار باشد. سپس، معلوم کرد که عددهای اول کوچک‌تر از ۱۰۰ که منتظم نیستند عبارت‌اند از ۳۷، ۵۹، و ۶۷. او سال‌های بسیار به تحقیق در این مسئله ادامه داد و سرانجام توانست عدم‌ امکان رابطۀ بالا را به‌ازای همۀ اعداد اول&nbsp;p < ۱۰۰&nbsp; ثابت کند. رویۀ کومر رویه‌ای از درجۀ چهارم است و می‌توان گفت رویۀ تکینِ<ref> singular surface 

</ref> مجتمع خط‌های درجۀ دوم، و به تعبیری عبارت از رویۀ موج<ref>wave surface </ref> در فضای چهاربعدی است. کومر همچنین با پژوهش‌ در زمینۀ سری‌های اَبَرهندسی<ref>hypergeometric series </ref> خدمت مهمی به نظریۀ توابع<ref>function theory</ref> کرد.

&nbsp;

----

[[Category:ریاضیات]] [[Category:(ریاضیات)اشخاص و آثار]]