استاجلو: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِستاجْلو <br> | اِستاجْلو <br> | ||
<p>طایفۀ ترک ایران، از طوایف بزرگ | <p>طایفۀ ترک ایران، از طوایف بزرگ [[قزلباش]]، مرکب از تیره‌های اجیک اوغلو، شرفلو، [[کنگرلو]]، گرامپا، یکان و تیره‌های دیگر. استاجلوها تا پیش از [[صفویه]] در اطراف [[قارص]] و [[ارزنجان]] و [[سیواس]] و [[آماسیه]] و توقات در شرق [[آناتولی]] و بعضی نواحی [[آذربایجان، جمهوری|آذربایجان]] و [[ارمنستان]] سکونت داشتند و پس از آن در نقاط مختلف ایران استقرار یافتند. بالغ بر ۱۸هزار جنگجوی استاجلو در کنار سپاه [[طهماسب صفوی اول|شاه‌‌طهماسب]] در [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] شرکت داشتند (۹۳۵ق). استاجلوها از ارکان سپاه دولت صفوی بودند. خان‌محمدخان استاجلو ( ـ۹۲۰ق) از شجاع‌ترین سرداران [[اسماعیل صفوی اول|شاه‌اسماعیل]] بود. خوانین استاجلو در سال‌های اول سلطنت شاه‌‌طهماسب در مبارزه برای دستیابی به وکالت سلطنت او مغلوب روملوها و تکلوها شدند و در ۹۳۶ق با کمک شاملوها بر آنان غلبه کردند. مرشد‌قلی‌خان استاجلو، که به‌دست [[عباس صفوی اول|شاه‌عباس]] کشته شد (۹۹۷ق)، نقشی اساسی در تشکیل سلطنت او داشت.</p> | ||
<br><!--11240200--> | <br><!--11240200--> | ||
[[رده:مردم شناسی]] | [[رده:مردم شناسی]] | ||
[[رده:اقوام، نژادها و طوایف]] | [[رده:اقوام، نژادها و طوایف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۵
اِستاجْلو
طایفۀ ترک ایران، از طوایف بزرگ قزلباش، مرکب از تیره‌های اجیک اوغلو، شرفلو، کنگرلو، گرامپا، یکان و تیره‌های دیگر. استاجلوها تا پیش از صفویه در اطراف قارص و ارزنجان و سیواس و آماسیه و توقات در شرق آناتولی و بعضی نواحی آذربایجان و ارمنستان سکونت داشتند و پس از آن در نقاط مختلف ایران استقرار یافتند. بالغ بر ۱۸هزار جنگجوی استاجلو در کنار سپاه شاه‌‌طهماسب در هرات شرکت داشتند (۹۳۵ق). استاجلوها از ارکان سپاه دولت صفوی بودند. خان‌محمدخان استاجلو ( ـ۹۲۰ق) از شجاع‌ترین سرداران شاه‌اسماعیل بود. خوانین استاجلو در سال‌های اول سلطنت شاه‌‌طهماسب در مبارزه برای دستیابی به وکالت سلطنت او مغلوب روملوها و تکلوها شدند و در ۹۳۶ق با کمک شاملوها بر آنان غلبه کردند. مرشد‌قلی‌خان استاجلو، که به‌دست شاه‌عباس کشته شد (۹۹۷ق)، نقشی اساسی در تشکیل سلطنت او داشت.