پرتو، علی (اصفهان ۱۲۵۵ـ تهران ۱۳۱۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(ملقب به پرتو اعظم) دولتمرد و پزشک ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی در | }}<p>(ملقب به پرتو اعظم) دولتمرد و پزشک ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی در [[دارالفنون]]، به تحصیل طب پرداخت. سپس از طرف حاج محمدحسن [[امین الضرب|امین‌الضرب]] برای ادامۀ تحصیل به [[اروپا، قاره|اروپا]] رفت و به تحصیل پزشکی در دانشگاه پاریس مشغول شد و از آن‌جا دانشنامۀ دکتری گرفت. از آن‌جا‌که با [[سردار اسعد بختیاری ، جعفرقلی خان (بختیاری ۱۲۵۸ـ۱۳۱۳ش)|سردار اسعد]] دوست بود، به مجلس راه یافت. حدود ۲۸ سال در مدرسۀ طب و دانشکدۀ طب تدریس کرد. سمت‌های دیگر او ریاست کل معارف و تعلیمات عمومی وزارت معارف، ریاست مدرسۀ علوم سیاسی، کفالت وزارت معارف، کفالت شهرداری تهران، استاد دانشکدۀ علوم معقول و منقول، و در زمان [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] قریب پانزده سال رئیس بیمارستان دولتی (سینا) بود. در ۱۳۱۴ش عضو پیوستۀ فرهنگستان اول ایران شد. از تألیفات اوست: ''گنجینه دارو و درمان''.</p> | ||
<br><!--13084100--> | <br><!--13084100--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۳
پَرتو، علی (اصفهان ۱۲۵۵ـ تهران ۱۳۱۷ش)
| علی پرتو | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۲۵۵ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۱۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پزشکی، دانشگاه پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| لقب | پرتو اعظم |
| آثار | گنجینه دارو و درمان |
| گروه مقاله | پزشکی |
(ملقب به پرتو اعظم) دولتمرد و پزشک ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی در دارالفنون، به تحصیل طب پرداخت. سپس از طرف حاج محمدحسن امین‌الضرب برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و به تحصیل پزشکی در دانشگاه پاریس مشغول شد و از آن‌جا دانشنامۀ دکتری گرفت. از آن‌جا‌که با سردار اسعد دوست بود، به مجلس راه یافت. حدود ۲۸ سال در مدرسۀ طب و دانشکدۀ طب تدریس کرد. سمت‌های دیگر او ریاست کل معارف و تعلیمات عمومی وزارت معارف، ریاست مدرسۀ علوم سیاسی، کفالت وزارت معارف، کفالت شهرداری تهران، استاد دانشکدۀ علوم معقول و منقول، و در زمان رضاشاه قریب پانزده سال رئیس بیمارستان دولتی (سینا) بود. در ۱۳۱۴ش عضو پیوستۀ فرهنگستان اول ایران شد. از تألیفات اوست: گنجینه دارو و درمان.