تاکید (دستور زبان): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


تَأکید (دستور زبان)<br>
در اصطلاح دستور زبان، کلمه یا گروهی از کلمات که، برای تأکید و توضیح، به‌دنبال کلمۀ دیگر می‌آید. رابطۀ تأکیدی ممکن است با تکرار کلمه یا تکرار ضمیر مشترک یا به اول آوردنِ کلمۀ مورد نظر، یا ویرگول، یا واو عطف، یا بدون آن‌ها نشان داده شود. مثلِ کلماتِ «تنها»، «خودشان»، «خطر» در جملاتِ «من تنها و تنها این را می‌پسندم»، استاد «خودشان به من گفتند»، «خطر خطر».
<p>در اصطلاح دستور زبان، کلمه یا گروهی از کلمات که، برای تأکید و توضیح، به‌دنبال کلمۀ دیگر می‌آید. رابطۀ تأکیدی ممکن است با تکرار کلمه یا تکرار ضمیر مشترک یا به اول آوردنِ کلمۀ مورد نظر، یا ویرگول، یا واو عطف، یا بدون آن‌ها نشان داده شود. مثلِ کلماتِ «تنها»، «خودشان»، «خطر» در جملاتِ «من تنها و تنها این را می‌پسندم»، استاد «خودشان به من گفتند»، «خطر خطر».</p>
 
<br><!--14034700-->
<br><!--14034700-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:دستور زبان]]
[[رده:دستور زبان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۲

در اصطلاح دستور زبان، کلمه یا گروهی از کلمات که، برای تأکید و توضیح، به‌دنبال کلمۀ دیگر می‌آید. رابطۀ تأکیدی ممکن است با تکرار کلمه یا تکرار ضمیر مشترک یا به اول آوردنِ کلمۀ مورد نظر، یا ویرگول، یا واو عطف، یا بدون آن‌ها نشان داده شود. مثلِ کلماتِ «تنها»، «خودشان»، «خطر» در جملاتِ «من تنها و تنها این را می‌پسندم»، استاد «خودشان به من گفتند»، «خطر خطر».