چن کایگه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|ملیت=چینی | |ملیت=چینی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=آکادمی فیلم پکن | ||
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان | | شغل و تخصص اصلی =کارگردان | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
چن کایگه (۱۹۵۴)(Chen Kaige)<br /> | |||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۶
چن کایگه Chen Kaige | |
---|---|
زادروز |
۱۹۵۴م |
ملیت | چینی |
تحصیلات و محل تحصیل | آکادمی فیلم پکن |
شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
آثار | زمین زرد (۱۹۸۴) و بدرود محبوبم (۱۹۹۳ |
جوایز و افتخارات | برنده مشترک نخل طلای جشنواره فیلم کن (۱۹۹۳) |
چن کایگه (۱۹۵۴)(Chen Kaige)
کارگردان چینی. در فیلمهایش که آکنده از تصویرپردازیهای باشکوه است، به بازنگری تاریخ و فرهنگ چین میپردازد، مانند زمین زرد[۱] (۱۹۸۴) و بدرود محبوبم[۲] (۱۹۹۳، برندۀ مشترک نخل طلای جشنوارۀ فیلم کن[۳]). از نسل پنجم[۴] کارگردانان چین است و در اوایل دهۀ ۱۹۸۰ از آکادمی فیلم پکن[۵] فارغالتحصیل شد. از دیگر فیلمهای اوست: رژۀ بزرگ[۶] (۱۹۸۶)، فیلم شرحِحالگونۀ سلطان کودکان[۷] (۱۹۸۸)، و تار زندگی[۸] (۱۹۹۱). چن کایگه بازیگر افتخاری فیلم آخرین امپراتور[۹] (۱۹۸۷)، اثر برناردو برتولوچی[۱۰] بود.