آب چین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آب‌چین (Abchin) | |||
(یا: کاغذ آب‌خشک‌کن؛ قَطیفه) در اصطلاح کتابت، کاغذی که الیاف آن فشرده نیست و به‌راحتی آب مُرکّب را به خود جذب می‌کند. کاتبان ایرانی با این نوع کاغذ از قرن ۱۰ق آشنا شدند. پیش از آن خطاطان و کاتبان با پاشیدن خاک نرم بر نوشته‌های خود آب مرکب را می‌گرفتند که به این کار «خاک‌پاشی» می‌گفتند، یا نوشته را در معرض [[هوا]] می‌گذاشتند تا خشک شود. | |||
----[[Category:علم کتابداری و کتاب]] [[Category:صنعت چاپ و نشر]] | |||
---- | |||
[[Category:علم کتابداری و کتاب]] [[Category:صنعت چاپ و نشر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۱
آب‌چین (Abchin)
(یا: کاغذ آب‌خشک‌کن؛ قَطیفه) در اصطلاح کتابت، کاغذی که الیاف آن فشرده نیست و به‌راحتی آب مُرکّب را به خود جذب می‌کند. کاتبان ایرانی با این نوع کاغذ از قرن ۱۰ق آشنا شدند. پیش از آن خطاطان و کاتبان با پاشیدن خاک نرم بر نوشته‌های خود آب مرکب را می‌گرفتند که به این کار «خاک‌پاشی» می‌گفتند، یا نوشته را در معرض هوا می‌گذاشتند تا خشک شود.