آرون، رمون (۱۹۰۵ـ۱۹۸۳): تفاوت میان نسخه‌ها

Raymond Aron
رمون آرون; Raymond Aron
زادروز	۱۹۰۵م;
درگذشت	۱۹۸۳م
ملیت	فرانسوی
شغل و تخصص اصلی	جامعه‌شناس
شغل و تخصص های دیگر	فیلسوف، مورخ و مفسر سیاسی
آثار	افیون روشنفکران (۱۹۵۵)؛ تراژدی الجزایر (۱۹۵۷)؛ جنگ و صلح (۱۹۶۲)
گروه مقاله	جامعه شناسی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۵

آرون، رمون (۱۹۰۵ـ۱۹۸۳م)(Aron, Raymond)

جامعه‌شناس، فیلسوف، مورخ و مفسر سیاسی فرانسوی. تا ۱۹۳۹م استاد فلسفۀ اجتماعی در دانشگاه سوربون بود. در جنگ جهانی دوم به ارتش آزادی‌بخش فرانسه در لندن پیوست و از ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵م سردبیر روزنامۀ فرانسۀ آزاد^[۱] بود. پس از بازگشت به فرانسه به تدریس در مدرسۀ ملی مدیریت^[۲]، دانشگاه سوربون (۱۹۵۵ـ۱۹۶۸م) و کولژ دو فرانس^[۳] (از ۱۹۷۰م) پرداخت. در روزنامه‌نگاری نیز فعال بود و به‌مدت ۳۰ سال، تا ۱۹۷۷م، در روزنامه فیگارو^[۴] مقاله نوشت و پس از آن به هفته‌نامۀ اکسپرس^[۵] پیوست. آرون با مخالفت سرسختانه علیه مارکسیسم^[۶]، در تقابل با روشنفکران جناح چپ^[۷] فرانسه، به‌ویژه ژان پل سارتر^[۸]، قرار گرفت. در کتاب مهم‌اش، افیون روشنفکران^[۹] (۱۹۵۵م)، سازشگری چپگرایان و گرایش‌های استبدادی حکومت‌های مارکسیست را به نقد می‌کشد. در اثر دیگرش با عنوان تراژدی الجزایر^[۱۰] (۱۹۵۷م)، از استقلال الجزایر دفاع می‌کند. آرون در بیشتر آثارش به مسئلۀ خشونت و جنگ می‌پردازد، ازجمله در کتاب جنگ و صلح^[۱۱] (۱۹۶۲م). همچنین کتابی دربارۀ تاریخ جامعه‌شناسی نوشت با عنوان جریان‌های مهم در تاریخ تفکر جامعه‌شناسی^[۱۲] (۱۹۴۷م). خاطرات او در ۱۹۸۳م به چاپ رسید.

↑ Free France
↑ Ecole Nationale d’Administration
↑ Collège de France
↑ Le Figaro
↑ L’Express
↑ Marxism
↑ Left-Wing
↑ Jean Paul Sartre
↑ The Opium of the Intellectuals/L’Opium des intellectuels
↑ The Algerian Tragedy/La Tragedie Algerienne
↑ Peace and War/Paix et guerre entre les nations
↑ Main Carrents in Sociological Thought/Les Étapes de la Pensee Sociologique

[1] Free France

[2] Ecole Nationale d’Administration

[3] Collège de France

[4] Le Figaro

[5] L’Express

[6] Marxism

[7] Left-Wing

[8] Jean Paul Sartre

[9] The Opium of the Intellectuals/L’Opium des intellectuels

[10] The Algerian Tragedy/La Tragedie Algerienne

[11] Peace and War/Paix et guerre entre les nations

[12] Main Carrents in Sociological Thought/Les Étapes de la Pensee Sociologique

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{جعبه زندگینامه
-آرون، رمون (۱۹۰۵ـ۱۹۸۳م)(Aron, Raymond){{جعبه زندگینامه
 |عنوان =رمون آرون
 |نام =Raymond Aron
@@ خط ۲۷: / خط ۲۶: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}جامعه‌شناس، فیلسوف، مورخ و مفسر سیاسی فرانسوی. تا ۱۹۳۹م استاد فلسفۀ اجتماعی در [[دانشگاه سوربون]] بود. در [[جنگ جهانی دوم]] به ارتش آزادی‌بخش [[فرانسه]] در [[لندن (انگلستان)|لندن]] پیوست و از ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵م سردبیر روزنامۀ ''فرانسۀ آزاد''<ref>Free France</ref> بود. پس از بازگشت به فرانسه به تدریس در مدرسۀ ملی مدیریت<ref>Ecole Nationale d’Administration</ref>، دانشگاه سوربون (۱۹۵۵ـ۱۹۶۸م) و [[کولژ دو فرانس]]<ref>Collège de France</ref> (از ۱۹۷۰م) پرداخت. در روزنامه‌نگاری نیز فعال بود و به‌مدت ۳۰ سال، تا ۱۹۷۷م، در [[فیگارو، روزنامه|روزنامه ''فیگارو'']]<ref>Le Figaro</ref> مقاله نوشت و پس از آن به هفته‌نامۀ ''[[اکسپرس]]''<ref>L’Express</ref> پیوست. آرون با مخالفت سرسختانه علیه [[مارکسیسم]]<ref>Marxism</ref>، در تقابل با روشنفکران جناح چپ<ref>Left-Wing</ref> [[فرانسه]]، به‌ویژه [[سارتر، ژان پل (۱۹۰۵ـ۱۹۸۰)|ژان پل سارتر]]<ref>Jean Paul Sartre</ref>، قرار گرفت. در کتاب مهم‌اش، ''افیون روشنفکران''<ref>''The Opium of the Intellectuals/L’Opium des intellectuels''</ref> (۱۹۵۵م)، سازشگری چپگرایان و گرایش‌های استبدادی حکومت‌های مارکسیست را به نقد می‌کشد. در اثر دیگرش با عنوان ''تراژدی'' ''الجزایر''<ref>''The Algerian Tragedy/La Tragedie Algerienne''</ref> (۱۹۵۷م)، از استقلال [[الجزایر]] دفاع می‌کند. آرون در بیشتر آثارش به مسئلۀ خشونت و جنگ می‌پردازد، ازجمله در کتاب ''جنگ و صلح''<ref>''Peace and War/Paix et guerre entre les nations''</ref> (۱۹۶۲م). همچنین کتابی دربارۀ تاریخ جامعه‌شناسی نوشت با عنوان ''جریان‌های مهم در تاریخ تفکر جامعه‌شناسی''<ref>''Main Carrents in Sociological Thought/Les Étapes de la Pensee Sociologique''</ref> (۱۹۴۷م). خاطرات او در ۱۹۸۳م به چاپ رسید.
+}}
+[[پرونده:10102300.jpg|بندانگشتی|رمون آرون]]
+[[پرونده:10102300-1.jpg|بندانگشتی|رمون آرون]]
+آرون، رمون (۱۹۰۵ـ۱۹۸۳م)(Aron, Raymond)
+جامعه‌شناس، فیلسوف، مورخ و مفسر سیاسی فرانسوی. تا ۱۹۳۹م استاد فلسفۀ اجتماعی در [[دانشگاه سوربون]] بود. در [[جنگ جهانی دوم]] به ارتش آزادی‌بخش [[فرانسه]] در [[لندن (انگلستان)|لندن]] پیوست و از ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵م سردبیر روزنامۀ ''فرانسۀ آزاد''<ref>''Free France''</ref> بود. پس از بازگشت به فرانسه به تدریس در مدرسۀ ملی مدیریت<ref>Ecole Nationale d’Administration</ref>، دانشگاه سوربون (۱۹۵۵ـ۱۹۶۸م) و [[کولژ دو فرانس]]<ref>Collège de France</ref> (از ۱۹۷۰م) پرداخت. در روزنامه‌نگاری نیز فعال بود و به‌مدت ۳۰ سال، تا ۱۹۷۷م، در [[فیگارو، روزنامه|روزنامه ''فیگارو'']]<ref>''Le Figaro''</ref> مقاله نوشت و پس از آن به هفته‌نامۀ ''[[اکسپرس]]''<ref>''L’Express''</ref> پیوست. آرون با مخالفت سرسختانه علیه [[مارکسیسم]]<ref>Marxism</ref>، در تقابل با روشنفکران جناح چپ<ref>Left-Wing</ref> [[فرانسه]]، به‌ویژه [[سارتر، ژان پل (۱۹۰۵ـ۱۹۸۰)|ژان پل سارتر]]<ref>Jean Paul Sartre</ref>، قرار گرفت. در کتاب مهم‌اش، ''افیون روشنفکران''<ref>''The Opium of the Intellectuals/L’Opium des intellectuels''</ref> (۱۹۵۵م)، سازشگری چپگرایان و گرایش‌های استبدادی حکومت‌های مارکسیست را به نقد می‌کشد. در اثر دیگرش با عنوان ''تراژدی'' ''الجزایر''<ref>''The Algerian Tragedy/La Tragedie Algerienne''</ref> (۱۹۵۷م)، از استقلال [[الجزایر]] دفاع می‌کند. آرون در بیشتر آثارش به مسئلۀ خشونت و جنگ می‌پردازد، ازجمله در کتاب ''جنگ و صلح''<ref>''Peace and War/Paix et guerre entre les nations''</ref> (۱۹۶۲م). همچنین کتابی دربارۀ تاریخ جامعه‌شناسی نوشت با عنوان ''جریان‌های مهم در تاریخ تفکر جامعه‌شناسی''<ref>''Main Carrents in Sociological Thought/Les Étapes de la Pensee Sociologique''</ref> (۱۹۴۷م). خاطرات او در ۱۹۸۳م به چاپ رسید.
 &nbsp;