سودابه سالم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
مدرس و آهنگ‌ساز ایرانی موسیقی کودکان. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی وارد [[هنرستان موسیقی ملی]] شد شد و از آن‌جا دیپلم گرفت. او همچنین فارغ‌التحصیل دوره‌ی کارشناسی از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] است. | مدرس و آهنگ‌ساز ایرانی موسیقی کودکان. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی وارد [[هنرستان موسیقی ملی]] شد شد و از آن‌جا دیپلم گرفت. او همچنین فارغ‌التحصیل دوره‌ی کارشناسی از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] است. | ||
سودابه سالم فعالیتش را به عنوان مدرس موسیقی در | سودابه سالم فعالیتش را به عنوان مدرس موسیقی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد، سپس در این زمینه با مراکز و آموزشگاه‌های دیگر به همکاری پرداخت. از فعالیت‌های مهم او به موسیقی‌درمانی با همکاری یونیسف در کانون اصلاح و تربیت، موسیقی‌درمانی در بم بعد از زلزله به مدت 8 ماه و تاسیس آموزشگاه موسیقی می‌توان اشاره کرد. سالم جایزه‌ی بهترین موسیقی جشنواره‌ی تئاتر سال 1377 را دریافت کرده است. او در سال‌های 1370 و 1373 در سمينار جهانی آموزش موسيقی شرکت داشته و دوره‌هايی را نيز در زمينه‌ی موسيقی‌درمانی، خلاقيت و آموزش موسيقی در اتريش گذرانده است. | ||
از سودابه سالم | از سودابه سالم تاکنون مقالات بسياری در مورد موسيقی کودک و نقش زنان در آموزش موسيقی به کودکان در مطبوعات مختلف موسيقی (از جمله مجله‌ی مقام موسيقايی) چاپ شده است. او ضمن همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و فرهنگسرای بهمن، آموزش موسيقی‌درمانی را نيز انجام می‌دهد و در مراکز درمانی کودکان استثنايی فعاليت دارد. از فعاليت‌های اجرايی سالم به اجرای کنسرت موسيقی توسط بچه‌های بم در تالار وحدت (1383)، کنسرت کودکان ايران‌زمين با حضور 100 کودک در سالن آمفی‌تئاتر مجموعه‌ی برج آزادی (1387) و کنسرت کمانچه و دف در آموزشگاه ودا (1387) می‌توان اشاره کرد. | ||
سودابه سالم همسر [[پشنگ کامکار]] (آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی سنتور) است. | سودابه سالم همسر [[پشنگ کامکار]] (آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی سنتور) است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۲
| سودابه سالم | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1 بهمن 1333ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی موسیقی- دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | مدرس و آهنگ‌ساز موسیقی کودکان |
| سبک | سنتی |
| آثار | آلبوم‌های سفر به ايران به روايت رستم؛ طوطی و بازرگان؛ ترانه‌های زمين؛ بازی‌های آوازی؛ ترانه‌های من و ما؛ چشم چشم دو ابرو |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | پشنگ کامکار (همسر) |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی بهترین موسیقی جشنواره‌ی تئاتر سال 1377 |
سودابه سالم (تهران 1 بهمن 1333ش- )
مدرس و آهنگ‌ساز ایرانی موسیقی کودکان. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی وارد هنرستان موسیقی ملی شد شد و از آن‌جا دیپلم گرفت. او همچنین فارغ‌التحصیل دوره‌ی کارشناسی از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.
سودابه سالم فعالیتش را به عنوان مدرس موسیقی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد، سپس در این زمینه با مراکز و آموزشگاه‌های دیگر به همکاری پرداخت. از فعالیت‌های مهم او به موسیقی‌درمانی با همکاری یونیسف در کانون اصلاح و تربیت، موسیقی‌درمانی در بم بعد از زلزله به مدت 8 ماه و تاسیس آموزشگاه موسیقی می‌توان اشاره کرد. سالم جایزه‌ی بهترین موسیقی جشنواره‌ی تئاتر سال 1377 را دریافت کرده است. او در سال‌های 1370 و 1373 در سمينار جهانی آموزش موسيقی شرکت داشته و دوره‌هايی را نيز در زمينه‌ی موسيقی‌درمانی، خلاقيت و آموزش موسيقی در اتريش گذرانده است.
از سودابه سالم تاکنون مقالات بسياری در مورد موسيقی کودک و نقش زنان در آموزش موسيقی به کودکان در مطبوعات مختلف موسيقی (از جمله مجله‌ی مقام موسيقايی) چاپ شده است. او ضمن همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و فرهنگسرای بهمن، آموزش موسيقی‌درمانی را نيز انجام می‌دهد و در مراکز درمانی کودکان استثنايی فعاليت دارد. از فعاليت‌های اجرايی سالم به اجرای کنسرت موسيقی توسط بچه‌های بم در تالار وحدت (1383)، کنسرت کودکان ايران‌زمين با حضور 100 کودک در سالن آمفی‌تئاتر مجموعه‌ی برج آزادی (1387) و کنسرت کمانچه و دف در آموزشگاه ودا (1387) می‌توان اشاره کرد.
سودابه سالم همسر پشنگ کامکار (آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی سنتور) است.
از او جز چند عنوان کتاب آموزشی در زمینه‌ی موسیقی کودکان، چندین آلبوم موسیقی نیز در همین زمینه منتشر شده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود: سفر به ايران به روايت رستم؛ طوطی و بازرگان؛ ترانه‌های زمين؛ بازی‌های آوازی؛ ترانه‌های من و ما؛ چشم چشم دو ابرو.