بهار، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| بخش = مرکزی، صالح‌آباد، و لالجین | | بخش = مرکزی، صالح‌آباد، و لالجین | ||
| موقعیت = جنوب شهرستان کبودرآهنگ، غرب شهرستان همدان، شمال شهرستان تویسرکان، و شرق شهرستان اسدآباد و استان لرستان (شهرستان قروه) | | موقعیت = جنوب شهرستان کبودرآهنگ، غرب شهرستان همدان، شمال شهرستان تویسرکان، و شرق شهرستان اسدآباد و استان لرستان (شهرستان قروه) | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 119,082نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = در کوه‌های جنوبی سرد - در دشت شمالی، معتدل | | نوع اقلیم = در کوه‌های جنوبی سرد - در دشت شمالی، معتدل | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا = | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = بهار، صالح‌آباد، لالجین، آبرومند، دینارآباد، حسن قشلاق، و زاغه | | شهر ها و آبادی های مهم = بهار، صالح‌آباد، لالجین، آبرومند، دینارآباد، حسن قشلاق، و زاغه | ||
}}بهار، شهرستان | }}بهار، شهرستان | ||
[[پرونده:12419500.png|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بهار]] | |||
[[پرونده:12419500- 2.jpg|بندانگشتی|کارگاه سفالگری در لالجین ]] | |||
واقع در مرکز غربی [[همدان، استان|استان همدان]]، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، صالح‌آباد، و لالجین، با مرکزیت اداری [[بهار، شهر|شهر بهار]]. از شمال به [[کبودرآهنگ، شهرستان|شهرستان کبودرآهنگ]]، از شرق به [[همدان، شهرستان|شهرستان همدان]]، از جنوب به [[تویسرکان، شهرستان|شهرستان تویسرکان]]، و از غرب به [[اسدآباد، شهرستان|شهرستان اسدآباد]] و [[لرستان|استان لرستان]] ([[قروه، شهرستان|شهرستان قروه]]) محدود است. نواحی شمالی این شهرستان را دشت شمالیِ [[الوند، کوه|کوهستان الوند]] تشکیل داده است و بخش جنوبی آن به ارتفاعات کوهستان مزبور منتهی می‌شود که ارتفاع آن به ۳,۳۷۰متر می‌رسد. رودخانۀ [[قره چای، رودخانه|قره‌چای]]، که از کوه‌های جنوبی سرازیر می‌شود، همراه با چند رودخانۀ کوچک فصلی آن را مشروب می‌کنند. | |||
اقلیم این شهرستان در کوهستان جنوبی سرد و در دشت شمالی، معتدل، کلاً از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌خشک، و جمعیت آن 119,082نفر است (۱۳9۵ش). متوسط ارتفاع این شهرستان از سطح دریا ۱,۷۳۵متر است. راه همدان به [[سنندج، شهر|سنندج]]، [[کرمانشاه، شهر|کرمانشاه]]، و [[بیجار، شهر|بیجار]] از آن می‌گذرد. شهرها و آبادی مهم آن عبارت‌اند از بهار، صالح‌آباد، لالجین، آبرومند، دینارآباد، حسن قشلاق، و زاغه. این شهرستان از نظر کشاورزی، دامداری، و فعالیت‌های صنعتی در موقعیت مناسبی قرار دارد و صنعت سفالگری آن معروف است. مردم این شهرستان عمدتاً ترک‌زبان و روستاهای مناطق جنوبی آن از اقوام لر و لک هستند. کشت سیب‌زمینی در این شهرستان رتبۀ نخست کشور را دارد. | |||
----<br/> <!--12419500--> | |||
<br/> <!--12419500--> | |||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:همدان]] | [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:همدان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۲
| بهار، شهرستان | |
|---|---|
| استان | همدان |
| بخش | مرکزی، صالح‌آباد، و لالجین |
| جمعیت | 119,082نفر (1395ش) |
| موقعیت | جنوب شهرستان کبودرآهنگ، غرب شهرستان همدان، شمال شهرستان تویسرکان، و شرق شهرستان اسدآباد و استان لرستان (شهرستان قروه) |
| نوع اقلیم | در کوه‌های جنوبی سرد - در دشت شمالی، معتدل |
| تولیدات و صنایع مهم | کشاورزی، دامداری و صنعت سفالگری |
| شهر ها و آبادی های مهم | بهار، صالح‌آباد، لالجین، آبرومند، دینارآباد، حسن قشلاق، و زاغه |
بهار، شهرستان
واقع در مرکز غربی استان همدان، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، صالح‌آباد، و لالجین، با مرکزیت اداری شهر بهار. از شمال به شهرستان کبودرآهنگ، از شرق به شهرستان همدان، از جنوب به شهرستان تویسرکان، و از غرب به شهرستان اسدآباد و استان لرستان (شهرستان قروه) محدود است. نواحی شمالی این شهرستان را دشت شمالیِ کوهستان الوند تشکیل داده است و بخش جنوبی آن به ارتفاعات کوهستان مزبور منتهی می‌شود که ارتفاع آن به ۳,۳۷۰متر می‌رسد. رودخانۀ قره‌چای، که از کوه‌های جنوبی سرازیر می‌شود، همراه با چند رودخانۀ کوچک فصلی آن را مشروب می‌کنند.
اقلیم این شهرستان در کوهستان جنوبی سرد و در دشت شمالی، معتدل، کلاً از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌خشک، و جمعیت آن 119,082نفر است (۱۳9۵ش). متوسط ارتفاع این شهرستان از سطح دریا ۱,۷۳۵متر است. راه همدان به سنندج، کرمانشاه، و بیجار از آن می‌گذرد. شهرها و آبادی مهم آن عبارت‌اند از بهار، صالح‌آباد، لالجین، آبرومند، دینارآباد، حسن قشلاق، و زاغه. این شهرستان از نظر کشاورزی، دامداری، و فعالیت‌های صنعتی در موقعیت مناسبی قرار دارد و صنعت سفالگری آن معروف است. مردم این شهرستان عمدتاً ترک‌زبان و روستاهای مناطق جنوبی آن از اقوام لر و لک هستند. کشت سیب‌زمینی در این شهرستان رتبۀ نخست کشور را دارد.