مهرداد دلنوازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نوازنده‌ی تار و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایى، به [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملى]] رفت (1349). در هنرستان علاوه بر آموزش‌های تئوریک و عمومی (قواعد، اصول، ضرب و وزن‌شناسی)، ردیفهاى [[آقا حسینقلی|آقا حسینقلى]] و [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علىاكبر خان شهنازى]] و تکنیک‌های موسیقی را زیر نظر [[صالحی، حبیب الله (شاهرود ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۸ش)|حبیب‌الله صالحى]] و [[هوشنگ ظریف]] فراگرفت. پس از پایان هنرستان، که مصادف بود با [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیل شدن دانشگاه موسیقی، در کلاس خصوصی اساتیدی چون [[حسین دهلوی]] و [[فرامرز پایور (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸)|فرامرز پایور]] با اصول و مبانی آهنگ‌سازی، پیش‌درآمدها، رنگ‌ها و قطعات مجلسی آشنا شد. | نوازنده‌ی تار و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایى، به [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملى]] رفت (1349). در هنرستان علاوه بر آموزش‌های تئوریک و عمومی (قواعد، اصول، ضرب و وزن‌شناسی)، ردیفهاى [[آقا حسینقلی|آقا حسینقلى]] و [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علىاكبر خان شهنازى]] و تکنیک‌های موسیقی را زیر نظر [[صالحی، حبیب الله (شاهرود ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۸ش)|حبیب‌الله صالحى]] و [[هوشنگ ظریف]] فراگرفت. پس از پایان هنرستان، که مصادف بود با [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]] و تعطیل شدن دانشگاه موسیقی، در کلاس خصوصی اساتیدی چون [[حسین دهلوی]] و [[فرامرز پایور (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸)|فرامرز پایور]] با اصول و مبانی آهنگ‌سازی، پیش‌درآمدها، رنگ‌ها و قطعات مجلسی آشنا شد. | ||
او در سال 1358 در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى آغاز به كار كرد. از سال تحصیلى 1364- 1365 برای تدریس تار به هنرستان سرود و آهنگ‌هاى انقلابى دختران رفت و سپس در سال 1370 هنرستان سرود و آهنگ‌هاى انقلابى پسران نیز از او براى تدریس دعوت کرد. دلنوازى در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى قطعات زیادى (بیش‌تر از 200 قطعه) را تنظیم و آهنگ‌سازى كرده كه این قطعات را با اركسترى كه خود سرپرستى آن را بر عهده داشته اجرا و ضبط نموده است. او از سال 1386 در وزارت ارشاد اسلامى در گروه صبا مشغول به كار شد و به همراه همین گروه از طرف همان وزارتخانه به كشور یونان سفر كرد. دلنوازی در سال 1382 از طرف شورای ارزش‌یابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) را دریافت کرده. وی هماكنون در دانشگاه هنر، به سرپرستى گروه هم‌نوازى آن دانشگاه گمارده شده است. | او در سال 1358 در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى آغاز به كار كرد. از سال تحصیلى 1364- 1365 برای تدریس تار به هنرستان سرود و آهنگ‌هاى انقلابى دختران رفت و سپس در سال 1370 هنرستان سرود و آهنگ‌هاى انقلابى پسران نیز از او براى تدریس دعوت کرد. دلنوازى در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى قطعات زیادى (بیش‌تر از 200 قطعه) را تنظیم و آهنگ‌سازى كرده كه این قطعات را با اركسترى كه خود سرپرستى آن را بر عهده داشته اجرا و ضبط نموده است. او از سال 1386 در [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|وزارت ارشاد اسلامى]] در گروه صبا مشغول به كار شد و به همراه همین گروه از طرف همان وزارتخانه به كشور [[یونان]] سفر كرد. دلنوازی در سال 1382 از طرف شورای ارزش‌یابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) را دریافت کرده. وی هماكنون در دانشگاه هنر، به سرپرستى گروه هم‌نوازى آن دانشگاه گمارده شده است. | ||
از دلنوازی کتاب‌هایی در زمینه‌ی آموزش تار و سنتور و ردیف‌های موسیقی ایرانی با عناوین ''به زندان'' (برای ساز تار و سنتور)، ''سارنگ'' (برای ساز تار و سنتور)، ''ققنوس'' (قطعاتی برای ساز تار) و... منتشر شده است. همچنین از وی، از سال 1358 که در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی کار می‌کند تاکنون، ده‌ها آلبوم موسیقی باکلام و بدون کلام منتشر شده است که به برخی‌شان اشاره می‌کنیم: ''آتش دل، مویه، صدای زنگ، خزان عشق، ای عاشقان، | از دلنوازی کتاب‌هایی در زمینه‌ی آموزش تار و [[سنتور]] و ردیف‌های موسیقی ایرانی با عناوین ''به زندان'' (برای ساز تار و سنتور)، ''سارنگ'' (برای ساز تار و سنتور)، ''ققنوس'' (قطعاتی برای ساز تار) و... منتشر شده است. همچنین از وی، از سال 1358 که در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی کار می‌کند تاکنون، ده‌ها آلبوم موسیقی باکلام و بدون کلام منتشر شده است که به برخی‌شان اشاره می‌کنیم: ''آتش دل، مویه، صدای زنگ، خزان عشق، ای عاشقان، سلسله‌ی موی دوست، شقایق، سارنگ، نوبهار و نیاز ابدی''. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۷
| مهرداد دلنوازی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 3 دی 1338ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان موسیقی ملی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی تار |
| سبک | سنتی |
| آثار | آلبوم‌های آتش دل، مویه، صدای زنگ، خزان عشق، ای عاشقان، سلسه‌ی موی دوست، شقایق، سارنگ، نوبهار و نیاز ابدی |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | مدرک درجه‌ی یک هنر (معادل دکترا) از طرف شورای ارزش‌یابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی |
مهرداد دلنوازى (تهران 3 دی 1338ش- )
نوازنده‌ی تار و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایى، به هنرستان موسیقى ملى رفت (1349). در هنرستان علاوه بر آموزش‌های تئوریک و عمومی (قواعد، اصول، ضرب و وزن‌شناسی)، ردیفهاى آقا حسینقلى و علىاكبر خان شهنازى و تکنیک‌های موسیقی را زیر نظر حبیب‌الله صالحى و هوشنگ ظریف فراگرفت. پس از پایان هنرستان، که مصادف بود با انقلاب فرهنگی و تعطیل شدن دانشگاه موسیقی، در کلاس خصوصی اساتیدی چون حسین دهلوی و فرامرز پایور با اصول و مبانی آهنگ‌سازی، پیش‌درآمدها، رنگ‌ها و قطعات مجلسی آشنا شد.
او در سال 1358 در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى آغاز به كار كرد. از سال تحصیلى 1364- 1365 برای تدریس تار به هنرستان سرود و آهنگ‌هاى انقلابى دختران رفت و سپس در سال 1370 هنرستان سرود و آهنگ‌هاى انقلابى پسران نیز از او براى تدریس دعوت کرد. دلنوازى در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى قطعات زیادى (بیش‌تر از 200 قطعه) را تنظیم و آهنگ‌سازى كرده كه این قطعات را با اركسترى كه خود سرپرستى آن را بر عهده داشته اجرا و ضبط نموده است. او از سال 1386 در وزارت ارشاد اسلامى در گروه صبا مشغول به كار شد و به همراه همین گروه از طرف همان وزارتخانه به كشور یونان سفر كرد. دلنوازی در سال 1382 از طرف شورای ارزش‌یابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) را دریافت کرده. وی هماكنون در دانشگاه هنر، به سرپرستى گروه هم‌نوازى آن دانشگاه گمارده شده است.
از دلنوازی کتاب‌هایی در زمینه‌ی آموزش تار و سنتور و ردیف‌های موسیقی ایرانی با عناوین به زندان (برای ساز تار و سنتور)، سارنگ (برای ساز تار و سنتور)، ققنوس (قطعاتی برای ساز تار) و... منتشر شده است. همچنین از وی، از سال 1358 که در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی کار می‌کند تاکنون، ده‌ها آلبوم موسیقی باکلام و بدون کلام منتشر شده است که به برخی‌شان اشاره می‌کنیم: آتش دل، مویه، صدای زنگ، خزان عشق، ای عاشقان، سلسله‌ی موی دوست، شقایق، سارنگ، نوبهار و نیاز ابدی.