یاوری، حسین (اصفهان ۱۲۸۵ـ همان جا ۱۳۵۷ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=حسین یاوری|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اصفهان ۱۲۸۵ش|تاریخ مرگ=همانجا ۱۳۵۷ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازنده نی و مدرس موسیقی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}یاوری، حسین (اصفهان ۱۲۸۵ـ همانجا ۱۳۵۷ش)<br> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:استاد-حسین-یاوری.jpg|بندانگشتی|حسین یاوری]] | ||
<p>نوازندۀ [[نی (ساز)|نی]] و مدرس ایرانی موسیقی. از دو استاد بزرگِ نینوازی، [[نایب اسدالله|نایباسدالله]] و [[نوایی، مهدی (اصفهان ۱۲۵۸ـ همان جا ۱۳۲۶ش)|مهدی نوایی]] بهره گرفت و در شیوۀ نوازندگی و خوانندگی استادان مطرح موسیقی نیز مطالعه کرد و در سفر به اطراف [[اصفهان، استان|اصفهان]] با موسیقی بختیاری نیز آشنا شد. نزدیک به ۵۰ سال در اصفهان بهتدریس موسیقی مشغول بود و با وجود مشکل بینایی، در اشاعۀ موسیقی و تعلیم شیوۀ نینوازی خود به هنرجویان جوان کوشید. از یاوری تعدادی ضبط خصوصی و دو صفحه در سالهای ۱۳۳۸ـ۱۳۵۵ش به یادگار مانده است. از شاگردان او، محمدعلی حدادیان، [[مدینه ای، عباس (اصفهان ۱۳۱۶ـ همان جا ۱۳۵۴ش)|عباس مدینهای]] و منوچهر شیخ صرّاف درخور ذکرند.</p> | |||
<br><!--42018800--> | <br><!--42018800--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۸
حسین یاوری | |
---|---|
زادروز |
اصفهان ۱۲۸۵ش |
درگذشت | همانجا ۱۳۵۷ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | نوازنده نی و مدرس موسیقی |
گروه مقاله | موسیقی |
یاوری، حسین (اصفهان ۱۲۸۵ـ همانجا ۱۳۵۷ش)
نوازندۀ نی و مدرس ایرانی موسیقی. از دو استاد بزرگِ نینوازی، نایباسدالله و مهدی نوایی بهره گرفت و در شیوۀ نوازندگی و خوانندگی استادان مطرح موسیقی نیز مطالعه کرد و در سفر به اطراف اصفهان با موسیقی بختیاری نیز آشنا شد. نزدیک به ۵۰ سال در اصفهان بهتدریس موسیقی مشغول بود و با وجود مشکل بینایی، در اشاعۀ موسیقی و تعلیم شیوۀ نینوازی خود به هنرجویان جوان کوشید. از یاوری تعدادی ضبط خصوصی و دو صفحه در سالهای ۱۳۳۸ـ۱۳۵۵ش به یادگار مانده است. از شاگردان او، محمدعلی حدادیان، عباس مدینهای و منوچهر شیخ صرّاف درخور ذکرند.