جنبش پنجاهه ای: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جنبش | جنبش پنجاهه‌ای (Pentecostal movement) | ||
جنبش تجدید حیات مسیحی در قرن 20م، ملهم از تجربۀ رسولان پس از رستاخیز عیسی مسیح که در روح‌القدس<ref>Holy spirit</ref> تعمید یافتند و از قدرت تکلم به اقسام زبان‌ها برخوردار شدند. جنبش پنجاهه، مظهر واکنشی دربرابر الهیات خشک و عبادات صوری کلیساهای سنتی بود در 1906م در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] پدید آمد. پیروان آن به نص کلام [[کتاب مقدس]]<ref>Bible</ref> معتقدند و با اعتقاد به این‌که روح قدسی از جانب خداوند اعطا می‌شود از رهبری [[کاریزما]] پیروی می‌کنند. اشخاص بالغ با روح‌القدس تعمید می‌یابند که گمان می‌رود بدان‌ها قدرت شفای بیماران و سخن‌گویی به زبان‌های دیگر (غریبه‌گفتاری) را می‌بخشد. آیین‌ها، غیررسمی و لجام‌گسیخته است و همراه با موسیقی انجیلی و ذکر [[هللویا|هَلّلویا]]<ref>Hallelujah</ref> برگزار می‌شود. جنبش پنجاهه‌ای به‌شدت گرایش تبلیغی دارد و نشر انجیل<ref>Gospel</ref> را یک تکلیف مسیحی می‌داند و این تأکید در دیگر کلیساهای پیرو تفکر کاریزمایی نیز تأثیر گذاشته است. آن را «نیروی سوم» در کلیسای مسیحی نامیده‌اند، زیرا رقیب بزرگی برای کلیسای کاتولیک مسیحی و [[پروتستان، مذهب|مذهب پروتستان]] سنتی محسوب می‌شود. تعداد پیروان آن از دهۀ 1960م گسترش یافت و اکنون از مرز 10میلیون نفر گذشته است. جنبش از 4 آوریل 1906م، که اعضای تشکل هیئت تبلیغی خیابان ازوسا<ref>Azusa</ref> در [[لوس آنجلس|لوس آنجلس]] «تعمید در روح» را تجربه کردند، آغاز شد. به سبب نسبت آن با آیاتی دربارۀ نزول روح‌القدس در کتاب اعمال، آن را گاه جنبش زبان‌ها<ref>Tongues Movement</ref> نیز نامیده‌اند. در [[بریتانیا]]، به نواحی [[ویلز]]<ref>Wales</ref> و شمال [[انگلستان]] راه یافت، ولی توفیق بیش‌تر آن در [[اسکاندیناوی]]، [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]]، و [[افریقای جنوبی، جمهوری|افریقای جنوبی]] بود. در امریکا بزرگ‌ترین گروه آن‌ها «مجامع خداوند<ref>Assemblies of God</ref>» است. شاخه‌های سیاه‌پوستان و سفیدپوستان کلیسای پنجاهه‌ای امریکا در اکتبر 1994م به ایجاد نهاد ملی مختلطی رأی دادند و 88 سال جدایی نژادی را پایان بخشیدند. | جنبش تجدید حیات مسیحی در قرن 20م، ملهم از تجربۀ رسولان پس از رستاخیز عیسی مسیح که در روح‌القدس<ref>Holy spirit</ref> تعمید یافتند و از قدرت تکلم به اقسام زبان‌ها برخوردار شدند. جنبش پنجاهه، مظهر واکنشی دربرابر الهیات خشک و عبادات صوری کلیساهای سنتی بود در 1906م در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] پدید آمد. پیروان آن به نص کلام [[کتاب مقدس]]<ref>Bible</ref> معتقدند و با اعتقاد به این‌که روح قدسی از جانب خداوند اعطا می‌شود از رهبری [[کاریزما]] پیروی می‌کنند. اشخاص بالغ با روح‌القدس تعمید می‌یابند که گمان می‌رود بدان‌ها قدرت شفای بیماران و سخن‌گویی به زبان‌های دیگر (غریبه‌گفتاری) را می‌بخشد. آیین‌ها، غیررسمی و لجام‌گسیخته است و همراه با موسیقی انجیلی و ذکر [[هللویا|هَلّلویا]]<ref>Hallelujah</ref> برگزار می‌شود. جنبش پنجاهه‌ای به‌شدت گرایش تبلیغی دارد و نشر انجیل<ref>Gospel</ref> را یک تکلیف مسیحی می‌داند و این تأکید در دیگر کلیساهای پیرو تفکر کاریزمایی نیز تأثیر گذاشته است. آن را «نیروی سوم» در کلیسای مسیحی نامیده‌اند، زیرا رقیب بزرگی برای کلیسای کاتولیک مسیحی و [[پروتستان، مذهب|مذهب پروتستان]] سنتی محسوب می‌شود. تعداد پیروان آن از دهۀ 1960م گسترش یافت و اکنون از مرز 10میلیون نفر گذشته است. جنبش از 4 آوریل 1906م، که اعضای تشکل هیئت تبلیغی خیابان ازوسا<ref>Azusa</ref> در [[لوس آنجلس|لوس آنجلس]] «تعمید در روح» را تجربه کردند، آغاز شد. به سبب نسبت آن با آیاتی دربارۀ نزول روح‌القدس در کتاب اعمال، آن را گاه جنبش زبان‌ها<ref>Tongues Movement</ref> نیز نامیده‌اند. در [[بریتانیا]]، به نواحی [[ویلز]]<ref>Wales</ref> و شمال [[انگلستان]] راه یافت، ولی توفیق بیش‌تر آن در [[اسکاندیناوی]]، [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]]، و [[افریقای جنوبی، جمهوری|افریقای جنوبی]] بود. در امریکا بزرگ‌ترین گروه آن‌ها «مجامع خداوند<ref>Assemblies of God</ref>» است. شاخه‌های سیاه‌پوستان و سفیدپوستان کلیسای پنجاهه‌ای امریکا در اکتبر 1994م به ایجاد نهاد ملی مختلطی رأی دادند و 88 سال جدایی نژادی را پایان بخشیدند. | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
---- | ---- | ||
<references /> | |||
[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]] | |||
[[رده:مسیحیت – رویدادها و تاریخ، اعتقادنامه ها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۹
جنبش پنجاهه‌ای (Pentecostal movement)
جنبش تجدید حیات مسیحی در قرن 20م، ملهم از تجربۀ رسولان پس از رستاخیز عیسی مسیح که در روح‌القدس[۱] تعمید یافتند و از قدرت تکلم به اقسام زبان‌ها برخوردار شدند. جنبش پنجاهه، مظهر واکنشی دربرابر الهیات خشک و عبادات صوری کلیساهای سنتی بود در 1906م در امریکا پدید آمد. پیروان آن به نص کلام کتاب مقدس[۲] معتقدند و با اعتقاد به این‌که روح قدسی از جانب خداوند اعطا می‌شود از رهبری کاریزما پیروی می‌کنند. اشخاص بالغ با روح‌القدس تعمید می‌یابند که گمان می‌رود بدان‌ها قدرت شفای بیماران و سخن‌گویی به زبان‌های دیگر (غریبه‌گفتاری) را می‌بخشد. آیین‌ها، غیررسمی و لجام‌گسیخته است و همراه با موسیقی انجیلی و ذکر هَلّلویا[۳] برگزار می‌شود. جنبش پنجاهه‌ای به‌شدت گرایش تبلیغی دارد و نشر انجیل[۴] را یک تکلیف مسیحی می‌داند و این تأکید در دیگر کلیساهای پیرو تفکر کاریزمایی نیز تأثیر گذاشته است. آن را «نیروی سوم» در کلیسای مسیحی نامیده‌اند، زیرا رقیب بزرگی برای کلیسای کاتولیک مسیحی و مذهب پروتستان سنتی محسوب می‌شود. تعداد پیروان آن از دهۀ 1960م گسترش یافت و اکنون از مرز 10میلیون نفر گذشته است. جنبش از 4 آوریل 1906م، که اعضای تشکل هیئت تبلیغی خیابان ازوسا[۵] در لوس آنجلس «تعمید در روح» را تجربه کردند، آغاز شد. به سبب نسبت آن با آیاتی دربارۀ نزول روح‌القدس در کتاب اعمال، آن را گاه جنبش زبان‌ها[۶] نیز نامیده‌اند. در بریتانیا، به نواحی ویلز[۷] و شمال انگلستان راه یافت، ولی توفیق بیش‌تر آن در اسکاندیناوی، امریکای جنوبی، و افریقای جنوبی بود. در امریکا بزرگ‌ترین گروه آن‌ها «مجامع خداوند[۸]» است. شاخه‌های سیاه‌پوستان و سفیدپوستان کلیسای پنجاهه‌ای امریکا در اکتبر 1994م به ایجاد نهاد ملی مختلطی رأی دادند و 88 سال جدایی نژادی را پایان بخشیدند.