آسموسن، یس پیتر (۱۹۲۷- ۲۰۰۲م): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
جز (Mohammadi3 صفحهٔ آسموسن، یس پیتر (۱۹۲۸) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به آسموسن، یس پیتر (۱۹۲۷- ۲۰۰۲م) منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱۴: خط ۱۴:
|ملیت=دانمارکی
|ملیت=دانمارکی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری دانشکده الهیات کپنهاگ (۱۹۶۵)
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری دانشکده الهیات کپنهاگ (۱۹۶۵م)
| شغل و تخصص اصلی =ایران شناس
| شغل و تخصص اصلی =ایران شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =استاد زبان شناسی ایرانی دانشگاه کپنهاگ (۱۹۶۷)، عضو فرهنگستان سلطنتی علوم دانمارک (۱۹۷۳)
|سمت =استاد زبان شناسی ایرانی دانشگاه کپنهاگ (۱۹۶۷م)، عضو فرهنگستان سلطنتی علوم دانمارک (۱۹۷۳م)
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =متون پیش از اسلام (کپنهاگ، ۱۹۷۲م)؛ ادبیات مانوی (نیویورک، ۱۹۷۵م)؛ غزل غزل ها به یهودی ـ فارسی (۱۹۷۷م)
|آثار =متون پیش از اسلام (کپنهاگ، ۱۹۷۲م)؛ ادبیات مانوی (نیویورک، ۱۹۷۵م)؛ غزل غزل ها به یهودی ـ فارسی (۱۹۷۷م)
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}ایران‌شناس دانمارکی. در ۱۹۶۵، از دانشکدۀ الهیات کپنهاگ دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۶۷، استاد زبان‌شناسی ایرانی در دانشگاه کپنهاگ بوده است و در ۱۹۷۳ عضو فرهنگستان سلطنتی علوم دانمارک شد. تخصص او در ادیان باستانی ایران به‌ویژه آیین مانوی و تاریخ و ادبیات فارسی یهودیان ایران است. از آثارش: ''متون تاریخی دورۀ هخامنشی'' (کپنهاگ، ۱۹۶۰)؛ ''خواستوانیفت، مطالعات مانوی'' (کپنهاگ، ۱۹۶۵م)؛ ''متون یهودی ـ فارسی'' (ویسبادن، ۱۹۶۸م)؛ چاپ ''جمشید و خورشید'' سلمان ساوجی (تهران، ۱۹۶۹م)؛ ''نظری به ادبیات کلاسیک ایران'' (کپنهاگ، ۱۹۷۱م)؛ ''متون پیش از اسلام'' (کپنهاگ، ۱۹۷۲م)؛ ''مطالعاتی در ادبیات فارسی ـ یهودی'' (لندن، ۱۹۷۳م)؛ ''ادبیات مانوی'' (نیویورک، ۱۹۷۵م)؛ «غزل غزل‌ها به یهودی ـ فارسی» (۱۹۷۷م)؛ ''دیانت زردشتی'' با همکاری مری بویس (کپنهاگ، ۱۹۶۸، ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۸ش).<br/> <!--10130100-->
}}ایران‌شناس دانمارکی. در ۱۹۶۵م، از دانشکدۀ الهیات [[کپنهاگ]] دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۶۷م، استاد زبان‌شناسی ایرانی در دانشگاه کپنهاگ بوده است و در ۱۹۷۳م عضو فرهنگستان سلطنتی علوم [[دانمارک]] شد. تخصص او در ادیان باستانی ایران به‌ویژه آیین مانوی و تاریخ و ادبیات فارسی یهودیان ایران است. از آثارش: ''متون تاریخی دورۀ هخامنشی'' (کپنهاگ، ۱۹۶۰م)؛ ''خواستوانیفت، مطالعات مانوی'' (کپنهاگ، ۱۹۶۵م)؛ ''متون یهودی ـ فارسی'' ([[ویسبادن]]، ۱۹۶۸م)؛ چاپ ''جمشید و خورشید'' [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد ( ـ ساوه ۷۷۸ ق)|سلمان ساوجی]] ([[تهران، شهر|تهران]]، ۱۹۶۹م)؛ ''نظری به ادبیات کلاسیک ایران'' (کپنهاگ، ۱۹۷۱م)؛ ''متون پیش از اسلام'' (کپنهاگ، ۱۹۷۲م)؛ ''مطالعاتی در ادبیات فارسی ـ یهودی'' ([[لندن (انگلستان)|لندن]]، ۱۹۷۳م)؛ ''ادبیات مانوی'' ([[نیویورک]]، ۱۹۷۵م)؛ «غزل غزل‌ها به یهودی ـ فارسی» (۱۹۷۷م)؛ ''دیانت زردشتی'' با همکاری [[بویس، مری (۱۹۲۰ـ۲۰۰۷)|مری بویس]] (کپنهاگ، ۱۹۶۸م، ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۸ش).<br/> <!--10130100-->  
 
[[Category:خاورشناسی]]
[[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)ایران]]
[[Category:(خاورشناسی)ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۸

آسْموسِن، یس‌پیتر (۱۹۲۷- ۲۰۰۲م)(Asmussen, Jes Peter)

یس پیتر آسموسن
Jes Peter Asmussen
زادروز ۱۹۲۷م
درگذشت ۲۰۰۲م
ملیت دانمارکی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری دانشکده الهیات کپنهاگ (۱۹۶۵م)
شغل و تخصص اصلی ایران شناس
سمت استاد زبان شناسی ایرانی دانشگاه کپنهاگ (۱۹۶۷م)، عضو فرهنگستان سلطنتی علوم دانمارک (۱۹۷۳م)
آثار متون پیش از اسلام (کپنهاگ، ۱۹۷۲م)؛ ادبیات مانوی (نیویورک، ۱۹۷۵م)؛ غزل غزل ها به یهودی ـ فارسی (۱۹۷۷م)
گروه مقاله خاورشناسی

ایران‌شناس دانمارکی. در ۱۹۶۵م، از دانشکدۀ الهیات کپنهاگ دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۶۷م، استاد زبان‌شناسی ایرانی در دانشگاه کپنهاگ بوده است و در ۱۹۷۳م عضو فرهنگستان سلطنتی علوم دانمارک شد. تخصص او در ادیان باستانی ایران به‌ویژه آیین مانوی و تاریخ و ادبیات فارسی یهودیان ایران است. از آثارش: متون تاریخی دورۀ هخامنشی (کپنهاگ، ۱۹۶۰م)؛ خواستوانیفت، مطالعات مانوی (کپنهاگ، ۱۹۶۵م)؛ متون یهودی ـ فارسی (ویسبادن، ۱۹۶۸م)؛ چاپ جمشید و خورشید سلمان ساوجی (تهران، ۱۹۶۹م)؛ نظری به ادبیات کلاسیک ایران (کپنهاگ، ۱۹۷۱م)؛ متون پیش از اسلام (کپنهاگ، ۱۹۷۲م)؛ مطالعاتی در ادبیات فارسی ـ یهودی (لندن، ۱۹۷۳م)؛ ادبیات مانوی (نیویورک، ۱۹۷۵م)؛ «غزل غزل‌ها به یهودی ـ فارسی» (۱۹۷۷م)؛ دیانت زردشتی با همکاری مری بویس (کپنهاگ، ۱۹۶۸م، ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۸ش).