لنینگراد، استان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| شهرستان = سن‌پترزبورگ (لنینگراد سابق) | | شهرستان = سن‌پترزبورگ (لنینگراد سابق) | ||
| بخش = | | بخش = | ||
| موقعیت = در شمال غربی فدراسیون | | موقعیت = در شمال غربی فدراسیون روسیه | ||
| جمعیت = 2,000,997 نفر (۲۰۲۱) | | جمعیت = 2,000,997 نفر (۲۰۲۱) | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| نوع اقلیم = بخشی از آن، زمین‌های پست جنگلی با آب‌وهوای دریایی | | نوع اقلیم = بخشی از آن، زمین‌های پست جنگلی با آب‌وهوای دریایی | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا = | ||
| تولیدات و صنایع مهم = | | تولیدات و صنایع مهم = استخراج زغال‌سنگ و نفت، تولید فرآورده‌های چوبی، آلومینیوم، مصالح ساختمانی، مواد شیمیایی و غذایی، تولیدات کشاورزی | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = گاتچینا و ویبورگ | | شهر ها و آبادی های مهم = گاتچینا و ویبورگ | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:8c8aedea-dafa-41a2-af83-a996c73b5033.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع ایزاک مقدس در سن پترزبورگ]] | [[پرونده:8c8aedea-dafa-41a2-af83-a996c73b5033.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع ایزاک مقدس در سن پترزبورگ]] | ||
لِنینْگِراد، استان (Leningrad) | لِنینْگِراد، استان (Leningrad) | ||
واقع در شمال غربی فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation | واقع در شمال غربی فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation | ||
</ref>، با ۸۵,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 2,000,997 نفر جمعیت ( | </ref>، با ۸۵,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 2,000,997 نفر جمعیت (۲۰۲۱م). ۶۶ درصد از جمعیت آن شهرنشین‌اند. مرکز آن [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]]<ref>St Petersburg </ref> (لنینگراد سابق) است. دیگر شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از [[گاتچینا]]<ref>Gatchina </ref> و [[ویبورگ، شهر|ویبورگ]]<ref>Vyborg </ref>. این ناحیه از شمال غربی به مرز [[فنلاند]]<ref>Finland</ref> محدود می‌شود و شامل [[لادوگا، دریاچه|دریاچۀ لادوگا]]<ref>Lake Ladoga</ref> در شمال است. بخشی از آن، زمین‌های پست جنگلی با آب‌وهوای دریایی است. لنینگراد دارای منابع [[بوکسیت]]<ref>bauxite</ref>، سنگ نفت، و [[زغال سنگ|زغال‌سنگ]] است. صنایع آن شامل استخراج زغال‌سنگ و نفت، تولید فرآورده‌های چوبی، [[آلومینیوم]]، مصالح ساختمانی، مواد شیمیایی و غذایی، و کالاهای مصرفی است. تولیدات [[کشاورزی]] آن را انواع [[سبزیجات|سبزی]]، [[سیب زمینی|سیب‌زمینی]]، و [[غلات (گیاهان)|غلات]] تشکیل می‌دهند. پرورش طیور و صید ماهی نیز در آن اهمیت دارد. این منطقه، به استثنای غرب برزخ کارلیایی<ref> Karelian Isthmus </ref>، قبلاً به [[نووگورود، استان|نووگورود]]<ref>Novgorod</ref> تعلق داشت و زمانی بخشی از آن در قرون ۱۶ و ۱۷م در کنترل [[سوئد]] بود. در ۱۷۲۱م به روسیه منضم شد. برزخ کارلیایی با ویبورگ تا ۱۹۴۴م متعلق به فنلاند بود. بیشتر این استان در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> به اشغال نیروهای آلمانی درآمد و شاهد نبردهای سخت بود. پس از فروپاشی [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]]، ساکنان این استان، برخلاف شهروندان سن‌پترزبورگ، به حفظ نام لنینگراد رأی دادند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۵
| لنینگراد، استان | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | لنینگراد |
| نام لاتین | Leningrad |
| شهر ها و آبادی های مهم | گاتچینا و ویبورگ |
| جمعیت | 2,000,997 نفر (۲۰۲۱) |
| موقعیت | در شمال غربی فدراسیون روسیه |
| نوع اقلیم | بخشی از آن، زمین‌های پست جنگلی با آب‌وهوای دریایی |
| تولیدات و صنایع مهم | استخراج زغال‌سنگ و نفت، تولید فرآورده‌های چوبی، آلومینیوم، مصالح ساختمانی، مواد شیمیایی و غذایی، تولیدات کشاورزی |
| شهرستان | سن‌پترزبورگ (لنینگراد سابق) |
| مساحت | ۸۵,۹۰۰ کیلومتر مربع |
لِنینْگِراد، استان (Leningrad)
واقع در شمال غربی فدراسیون روسیه[۱]، با ۸۵,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 2,000,997 نفر جمعیت (۲۰۲۱م). ۶۶ درصد از جمعیت آن شهرنشین‌اند. مرکز آن سن‌پترزبورگ[۲] (لنینگراد سابق) است. دیگر شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از گاتچینا[۳] و ویبورگ[۴]. این ناحیه از شمال غربی به مرز فنلاند[۵] محدود می‌شود و شامل دریاچۀ لادوگا[۶] در شمال است. بخشی از آن، زمین‌های پست جنگلی با آب‌وهوای دریایی است. لنینگراد دارای منابع بوکسیت[۷]، سنگ نفت، و زغال‌سنگ است. صنایع آن شامل استخراج زغال‌سنگ و نفت، تولید فرآورده‌های چوبی، آلومینیوم، مصالح ساختمانی، مواد شیمیایی و غذایی، و کالاهای مصرفی است. تولیدات کشاورزی آن را انواع سبزی، سیب‌زمینی، و غلات تشکیل می‌دهند. پرورش طیور و صید ماهی نیز در آن اهمیت دارد. این منطقه، به استثنای غرب برزخ کارلیایی[۸]، قبلاً به نووگورود[۹] تعلق داشت و زمانی بخشی از آن در قرون ۱۶ و ۱۷م در کنترل سوئد بود. در ۱۷۲۱م به روسیه منضم شد. برزخ کارلیایی با ویبورگ تا ۱۹۴۴م متعلق به فنلاند بود. بیشتر این استان در جنگ جهانی دوم[۱۰] به اشغال نیروهای آلمانی درآمد و شاهد نبردهای سخت بود. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، ساکنان این استان، برخلاف شهروندان سن‌پترزبورگ، به حفظ نام لنینگراد رأی دادند.