برونی، لئوناردو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =لیوناردو برونی
|عنوان =لئوناردو برونی
|نام =Leonardo Bruni
|نام =Leonardo Bruni
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=لیوناردو آرتینو
|لقب=لئوناردو آرتینو
|زادروز=آرتسو ۱۳۶۹ م
|زادروز=آرتسو ۱۳۶۹م
|تاریخ مرگ=۱۴۴۴م
|تاریخ مرگ=۱۴۴۴م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
خط ۱۹: خط ۱۹:
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم در ۱۴۰۵، وزارت در جمهوری فلورانس از ۱۴۲۷ تا هنگام مرگ
|سمت =منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم در ۱۴۰۵م، وزارت در جمهوری فلورانس از ۱۴۲۷م تا هنگام مرگ
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =تاریخ فلورانس؛ زندگی نامه های دانته؛ پترارک و بوکاتچو
|آثار =تاریخ فلورانس؛ زندگی نامه های دانته؛ پترارک و بوکاتچو
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


(مشهور به لئوناردو آرتینو<ref>Leonardo Aretino</ref>) پژوهشگر و انسان‌گرای ایتالیایی دورۀ رنسانس. در آرتسو<ref>Arezzo </ref> متولد شد و بعدها در فلورانس اقامت گزید. در آن‌جا فلسفه و حقوق خواند و به مطالعۀ آثار یونان و روم باستان، که به‌تازگی کشف شده بود، روی آورد. در ۱۴۰۵م، منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم<ref>Pope Innocent VII </ref> شد و پس از درگذشت پاپ، به خدمت جانشینان او درآمد. از ۱۴۲۷م تا هنگام مرگ در مقام وزارت در جمهوری فلورانس خدمت کرد. برونی و یاران انسان‌گرای او حکومت جمهوری‌ای را که در منابع مختلف کلاسیک توصیف شده است، می‌ستودند و جمهوری رم را الگوی خود انتخاب کرده بودند. برونی با نثر لاتینی فاخری، ''تاریخ فلورانس'' (۱۶۱۰) را نگاشت و با ترجمۀ آثار کسانی مانند پلوتارک، دمو، ارسطو و افلاطون، به ترویج فلسفه و ادبیات یونان باستان یاری رساند. از آثار او به زبان ایتالیایی می‌توان زندگی‌نامه‌های ''دانته''، ''پترارک'' و ''بوکاتچو'' را نام برد. آرامگاه او در کلیسای سانتا کروچۀ<ref>Santa Croce </ref> فلورانس به همت برناردو روسلّینو<ref>Bernardo Rossellino</ref> ساخته شد.
(مشهور به لئوناردو آرتینو<ref>Leonardo Aretino</ref>) پژوهشگر و انسان‌گرای ایتالیایی دورۀ رنسانس. در آرتسو<ref>Arezzo </ref> متولد شد و بعدها در فلورانس اقامت گزید. در آن‌جا فلسفه و حقوق خواند و به مطالعۀ آثار یونان و روم باستان، که به‌تازگی کشف شده بود، روی آورد. در ۱۴۰۵م، منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم<ref>Pope Innocent VII </ref> شد و پس از درگذشت پاپ، به خدمت جانشینان او درآمد. از ۱۴۲۷م تا هنگام مرگ در مقام وزارت در جمهوری فلورانس خدمت کرد. برونی و یاران انسان‌گرای او حکومت جمهوری‌ای را که در منابع مختلف کلاسیک توصیف شده است، می‌ستودند و جمهوری رم را الگوی خود انتخاب کرده بودند. برونی با نثر لاتینی فاخری، ''تاریخ فلورانس'' (۱۶۱۰م) را نگاشت و با ترجمۀ آثار کسانی مانند پلوتارک، دمو، ارسطو و افلاطون، به ترویج فلسفه و ادبیات یونان باستان یاری رساند. از آثار او به زبان ایتالیایی می‌توان زندگی‌نامه‌های ''دانته''، ''پترارک'' و ''بوکاتچو'' را نام برد. آرامگاه او در کلیسای سانتا کروچۀ<ref>Santa Croce </ref> فلورانس به همت برناردو روسلّینو<ref>Bernardo Rossellino</ref> ساخته شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۰

بِرونی، لئوناردو (۱۳۶۹ـ۱۴۴۴م)(Bruni, Leonardo)

لئوناردو برونی
Leonardo Bruni
زادروز آرتسو ۱۳۶۹م
درگذشت ۱۴۴۴م
ملیت ایتالیایی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل فلسفه و حقوق در فلورانس
شغل و تخصص اصلی پژوهشگر
لقب لئوناردو آرتینو
آثار تاریخ فلورانس؛ زندگی نامه های دانته؛ پترارک و بوکاتچو
گروه مقاله تاریخ جهان

(مشهور به لئوناردو آرتینو[۱]) پژوهشگر و انسان‌گرای ایتالیایی دورۀ رنسانس. در آرتسو[۲] متولد شد و بعدها در فلورانس اقامت گزید. در آن‌جا فلسفه و حقوق خواند و به مطالعۀ آثار یونان و روم باستان، که به‌تازگی کشف شده بود، روی آورد. در ۱۴۰۵م، منشی پاپ اینوکنتیوس هفتم[۳] شد و پس از درگذشت پاپ، به خدمت جانشینان او درآمد. از ۱۴۲۷م تا هنگام مرگ در مقام وزارت در جمهوری فلورانس خدمت کرد. برونی و یاران انسان‌گرای او حکومت جمهوری‌ای را که در منابع مختلف کلاسیک توصیف شده است، می‌ستودند و جمهوری رم را الگوی خود انتخاب کرده بودند. برونی با نثر لاتینی فاخری، تاریخ فلورانس (۱۶۱۰م) را نگاشت و با ترجمۀ آثار کسانی مانند پلوتارک، دمو، ارسطو و افلاطون، به ترویج فلسفه و ادبیات یونان باستان یاری رساند. از آثار او به زبان ایتالیایی می‌توان زندگی‌نامه‌های دانته، پترارک و بوکاتچو را نام برد. آرامگاه او در کلیسای سانتا کروچۀ[۴] فلورانس به همت برناردو روسلّینو[۵] ساخته شد.

 


  1. Leonardo Aretino
  2. Arezzo
  3. Pope Innocent VII
  4. Santa Croce
  5. Bernardo Rossellino