آوانسیان، آربی (اصفهان ۱۳۲۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۲: خط ۳۲:
نمایش‌نامه‌نویس ایرانی، کارگردان تئاتر و فیلم‌ساز. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه‌مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار [[بروک، پیتر (۱۹۲۵)|پیتر بروک]]<ref>Peter Brook</ref> در مرکز تجربیات بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری به‌ فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ''ارگاست ''در پنجمین [[جشن هنر شیراز]]، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان‌سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، ''[[کارگاه نمایش|گروه بازیگران شهر]] ''را تشکیل داد.  
نمایش‌نامه‌نویس ایرانی، کارگردان تئاتر و فیلم‌ساز. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه‌مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار [[بروک، پیتر (۱۹۲۵)|پیتر بروک]]<ref>Peter Brook</ref> در مرکز تجربیات بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری به‌ فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ''ارگاست ''در پنجمین [[جشن هنر شیراز]]، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان‌سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، ''[[کارگاه نمایش|گروه بازیگران شهر]] ''را تشکیل داد.  


آوانسیان در [[لندن (انگلستان)|لندن]]<ref>London</ref> در رشتۀ کارگردانی سینما و سپس در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]<ref>America</ref> در زمینۀ تئاتر تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند ''لبئوس به‌نام تائوس ''(۱۳۴۷ش) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش‌نامه‌هایی از [[استریندبرگ، اوگوست (۱۸۴۹ـ۱۹۱۲)|استریندبرگ]]<ref>Strindberg</ref>، [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|ایبسن]]<ref>Ibsen</ref>، [[بکت، ساموئل|بکت]]<ref>Beckett</ref> و [[هاندکه، پتر (۱۹۴۲)|هاندکه]]<ref>Handke</ref> را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از [[عباس نعلبندیان]]، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از [[مهین تجدد|مهین تجدّد]]؛ ''انسان، حیوان، تقوا''؛ ''باغ آلبالو ''نوشتۀ [[آنتون چخوف]]<ref>Anton Chekhov</ref>؛ ''سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...''، از مهین تجدّد؛ و ''روزهای خوش'' اثر [[بکت، سامویل (۱۹۰۶ـ۱۹۸۹)|ساموئل بکت]].  
آوانسیان در [[لندن (انگلستان)|لندن]]<ref>London</ref> در رشتۀ کارگردانی سینما و سپس در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]<ref>America</ref> در زمینۀ تئاتر تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند ''لبئوس به‌نام تائوس ''(۱۳۴۷ش) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش‌نامه‌هایی از [[استریندبرگ، اوگوست (۱۸۴۹ـ۱۹۱۲)|استریندبرگ]]<ref>Strindberg</ref>، [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|ایبسن]]<ref>Ibsen</ref>، [[بکت، ساموئل|بکت]]<ref>Beckett</ref> و [[هاندکه، پتر (۱۹۴۲)|هاندکه]]<ref>Handke</ref> را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از [[عباس نعلبندیان]]، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از [[مهین تجدد|مهین تجدّد]]؛ ''انسان، حیوان، تقوا''؛ ''باغ آلبالو ''نوشتۀ [[آنتون چخوف]]<ref>Anton Chekhov</ref>؛ ''سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...''، از مهین تجدّد؛ و ''روزهای خوش'' اثر ساموئل بکت.  


آوانسیان فیلم ''چشمه'' (۱۳۵۰ش) را نیز ساخته است. او هم اکنون در [[فرانسه]] اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ش مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است.
آوانسیان فیلم ''چشمه'' (۱۳۵۰ش) را نیز ساخته است. او هم اکنون در [[فرانسه]] اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ش مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۳

آربی آوانسیان
Arbi Hovhannisyan
زادروز اصفهان 1320ش
محل زندگی پاریس
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارگردانی سینما/ لندن- تئاتر/ امریکا
شغل و تخصص اصلی نمایش‌نامه‌نویس و کارگردان تئاتر
شغل و تخصص های دیگر فیلمساز
آثار مستند لبئوس به‌نام تائوس (۱۳۴۷ش)؛ فیلم چشمه (۱۳۵۰ش)
گروه مقاله تئاتر
جوایز و افتخارات جایزۀ تلویزیون ملّی ایران برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از عباس نعلبندیان
آربی آوانسیان

آربی آوانسیان (اصفهان ۱۳۲۰ش- ) Hovhannisyan, Arbi

نمایش‌نامه‌نویس ایرانی، کارگردان تئاتر و فیلم‌ساز. به نوآوری در عرصۀ نمایش علاقه‌مند بود. در ۱۳۵۰ش در کنار پیتر بروک[۱] در مرکز تجربیات بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری به‌ فعالیت پرداخت، که اجرای نمایش ارگاست در پنجمین جشن هنر شیراز، حاصل نخستین همکاری مشترک آنان بود؛ او در پاییز همان‌سال با افزایش تعداد هنرمندان تئاتر، گروه بازیگران شهر را تشکیل داد.

آوانسیان در لندن[۲] در رشتۀ کارگردانی سینما و سپس در امریکا[۳] در زمینۀ تئاتر تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، فیلم مستند لبئوس به‌نام تائوس (۱۳۴۷ش) را ساخت. از ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ش نمایش‌نامه‌هایی از استریندبرگ[۴]، ایبسن[۵]، بکت[۶] و هاندکه[۷] را بر روی صحنه برد، و برای کارگردانی نمایش پژوهشی ژرف و سترگ و نو... از عباس نعلبندیان، برندۀ جایزۀ تلویزیون ملّی ایران شد. از اجراهای اوست: ویس و رامین از مهین تجدّد؛ انسان، حیوان، تقوا؛ باغ آلبالو نوشتۀ آنتون چخوف[۸]؛ سواری درآمد رنگش سرخ مویش سرخ و...، از مهین تجدّد؛ و روزهای خوش اثر ساموئل بکت.

آوانسیان فیلم چشمه (۱۳۵۰ش) را نیز ساخته است. او هم اکنون در فرانسه اقامت دارد، و از ۱۳۵۹ش مدیر هنری «انجمن تئاتر ارمنی» در پاریس است.



  1. Peter Brook
  2. London
  3. America
  4. Strindberg
  5. Ibsen
  6. Beckett
  7. Handke
  8. Anton Chekhov